L´anthracite - Serge Gainsbourg

Les pensées que je médite

Sont plus noires que l’anthracite

Mais que faire quand tu te fous

Si eperduement de nous

Si arrive je t’incite

C’est que mon humour anthracite

A tourné en derision

Ton dedain et ma passion

Mais prends garde ma petite

A mon humeur anthracite

J’arracherais animal

Le cri et les fleurs du mal

Fleurs de serres, fleurs maudites

A la nuit noire anthracite

Je les prendrais malgré toi

Sous les ronces de tes doigts

Allons viens viens et fais vite

Que ta chaleur anthracite

Vienne rechauffer mon coeur

Et refroidir ma fureur

Tout contre moi tu t’agites

Dans une rage anthracite

Mais qu’importe si tu mords

Je veux ton ame et ton corps

C’est ton regard que j'évite

Car le mien est anthracite

Et je ne veux point que tu vois

Tout l’amour que j’ai pour toi

Je t’aime, oh ma belle aphrodite

A l'âme noire anthracite

Ni plus t’aime t’aimerais

Plus me mine, minerais

Ni plus t’aime t’aimerais

Plus me mine, minerais

Мен медитация жасайтын ойлар

Антрациттен қара түсті

Бірақ ашуланғанда не істеу керек

Бізден сондай ессіз

Егер орын алса, мен сізді шақырамын

Бұл жай ғана менің антрацит әзілім

Көңілді

Сіздің менсінбеуіңіз және менің құмарлығым

Бірақ менің кішкентайыма қамқор болыңыз

Менің антрациттік көңіл-күйім үшін

Мен жануарды тартып алар едім

Айқай мен зұлымдық гүлдері

Жылыжай гүлдері, қарғыс атқан гүлдер

Көмір қара түнде

Мен оларды саған қарамастан аламын

Саусақтарыңыздың бұтақтарының астында

Келіңіздер, асығыңыздар

Сіздің антрацит жылуыңызға қарағанда

Жүрегімді жылытшы

Және менің ашуымды суыт

Маған қарсы бәрің қобалжыдыңдар

Антрациттік ашуда

Бірақ тістеп алсаңыз ше

Мен сенің жаныңды, тәніңді қалаймын

Мен аулақ жүретін сенің түрің

Себебі менікі антрацит

Ал мен сенің көргеніңді қаламаймын

Саған деген махаббатымның бәрі

Мен сені жақсы көремін, менің әдемі афродитам

Антрацит қара жанмен

Сіз де сүймейсіз, сүйіңіз

Көбірек кен, кендер

Сіз де сүймейсіз, сүйіңіз

Көбірек кен, кендер