Far from the Sea of Roses - Saurom

My being is blinding my eyes,

she’s the judge of my lethargy… inside the sea.

Subtle range of tones

impregnate my innocence with roses of salt.

Waters of the marshes feed my verses of sand

they reveal the art creating…

She cultivates smiles in this oasis of sadness

you are the owner of its shores…

I usually escape and breathe…

next to this sea full of life, wonder and melancholy

sometimes I like to play inside my mind…

different lights lead my way depending on my destiny…

The path that leads my way far from the sea,

far from the sea… of roses… it’s drowning…

Never ending memories

everlasting sensations, where are they going?

The balance of death,

my ego fills up with strength… it’s growning more.

Bridges that take me from instinct to reason

are rising all around…

Rivers in my entrails over glass rubbles

with direction to oblivion…

I used to think and meditate

and how a star helps me go through that hawthorn path.

I used to cry but I never spill

any black tears for her in my lonely bed.

The path that leads my way far from the sea,

far from the sea… of roses… it’s drowning…

Менің болмысым көздерімді соқыр  соқыр  соқыр    көздер   соқыр       көздер   соқыр     көздер   соқыр         көздер                         көздер  соқыр                                            #                  |

ол менің летаргиямның төрешісі... теңіздегі.

Тондардың нәзік диапазоны

менің жазықсыздығымды тұзды раушанмен сіңдіріңіз.

Батпақтардың сулары менің құмның аяттарымды тамақтандырады

олар жасау өнерін ашады...

Ол осы қайғы оазисінде күлімсіреуді дамытады

сіз оның жағасының иесісіз...

Мен әдетте қашып, тыныс аламын…

өмірге, таңғажайып пен мұңға толы теңіздің жанында

кейде мен ой ой ойын  ұнатамын...

Тағдырыма байланысты түрлі шамдар мені жетелейді...

Менің жолымды теңізден алысқа апаратын жол,

теңізден алыс… раушан… ол суға батып жатыр…

Ешқашан бітпейтін естеліктер

мәңгілік сезімдер, олар қайда барады?

Өлім таразысы,

Менің эго күшім толады ... ол көп өсіп жатыр.

Мені түйсіктен ақылға                                                                                                                                                                                                                                                                      |

айнала көтеріліп жатыр...

Менің ішімдегі өзендер әйнек қиыршықтарының үстінде

ұмытуға бағытпен…

Мен ойланатынмын және медитация жасайтынмын

және жұлдыз маған сол долана жолынан өтуге қалай көмектесетіні.

Мен жылайтынмын бірақ ешқашан төкпеймін

менің жалғыз төсегімде ол үшін кез келген қара көз жас.

Менің жолымды теңізден алысқа апаратын жол,

теңізден алыс… раушан… ол суға батып жатыр…