Im Zeichen des Wurms - Samsas Traum, Weena Morloch

Wenn der Nebel aus den Gräbern

Aus der feuchten Erde steigt

Und das Unheil aus den Särgen

In die kühle Freiheit kriecht

Wenn der Abend sich dem Ende

Sich der Nacht entgegen neigt

Und die Luft nach Chrysanthemen

Und nach Eingeweiden riecht

Dann ist uns’re Zeit gekommen

Dann entsteigen wir den Träumen

Lauern auf den Efeublättern

Die die Friedhofsmauer säumen

Uns’re Haut spiegelt den Himmel

In den Augen brennt die List —

Gott behüte jenen Menschen

Der uns nie begegnet ist

Fürchtet uns!

Wo ihr auch geht

Wohin ihr Euer Köpfchen legt

Wo immer Euer Bettchen steht

Vom tiefsten Keller bis zum

Kreuz des höchsten Kirchenturms

Wir leben und wir sterben

Im Zeichen, im Zeichen des Wurms

Wenn der Vollmond schlanke Äste

Von der jungen Rinde scheidet

Und sich Wolken wie ein Netz

Rund um die Weltenkugel spinnen

Wenn das kalte Licht die Stämme

So wie Knochenmänner kleidet

Und die Tropfen der Unendlichkeit

Durch schwache Finger rinnen

Dann erscheinen wir, das Ende

Auf der kargen Lebensbühne

Wir, die keine Gnade kennen

Keine Buße, keine Sühne

Wir gemahnen an den Abschied

An den letzten Tanz, den Schluss

An Gestank und an Verwesung

An der Made zarten Kuss

Fürchtet uns!

Wo ihr auch geht

Wohin ihr Euer Köpfchen legt

Wo immer Euer Bettchen steht

Vom tiefsten Keller bis zum

Kreuz des höchsten Kirchenturms

Wir leben und wir sterben

Im Zeichen, im Zeichen des Wurms

Im Zeichen, im Zeichen des Wurms

Im Zeichen, im Zeichen des Wurms

Fürchtet uns!

Wo ihr auch geht

Wohin ihr Euer Köpfchen legt

Wo immer Euer Bettchen steht

Vom tiefsten Keller bis zum

Kreuz des höchsten Kirchenturms

Wir plündern und wir morden

Im Zeichen, im Zeichen des Wurms

Im Zeichen, im Zeichen des Wurms

Im Zeichen, im Zeichen des Wurms

Молалардан тұман шыққанда

Ылғалды жерден көтеріледі

Ал табыттағы зұлымдық

Салқын еркіндікке ұмтылу

Кеш біткен кезде

Түнге қарай еңкейіп

Ал хризантемалардың ауасы

Және ішектің иісі бар

Содан кейін біздің уақыт келді

Содан кейін біз армандардан көтерілеміз

Шырмауық жапырақтарына тығылып

бұл зират қабырғасын сызады

Біздің теріміз аспанды көрсетеді

Көзге қулық күйеді -

Құдай сақтасын ол кісіні

біз ешқашан көрмеген адам

бізден қорқ!

Қайда барсаң да

Басыңды қайда қоясың

Төсегің қайда болса да

Ең терең жертөледен бастап

Ең биік шіркеу мұнарасының крест

Біз өмір сүреміз және өлеміз

Белгісінде, құрт белгісінде

Толық ай жіңішке бұтақтар болғанда

Жас қабығынан бөлінеді

Ал бұлттар тор сияқты

Жер шарын айналып өту

Суық сандықтарды жарықтандырғанда

Бонемен киінеді

Және шексіздік тамшылары

Әлсіз саусақтардың арасынан сырғып кету

Содан кейін біз пайда боламыз, соңы

Өмірдің тар кезеңінде

Мейірімділікті білмейтін біздер

Тәубе жоқ, кешірім жоқ

Қоштасуды еске саламыз

Соңғы биге, аяғына дейін

Иіс пен ыдырау

Құртқа нәзік сүйіспеншілік

бізден қорқ!

Қайда барсаң да

Басыңды қайда қоясың

Төсегің қайда болса да

Ең терең жертөледен бастап

Ең биік шіркеу мұнарасының крест

Біз өмір сүреміз және өлеміз

Белгісінде, құрт белгісінде

Белгісінде, құрт белгісінде

Белгісінде, құрт белгісінде

бізден қорқ!

Қайда барсаң да

Басыңды қайда қоясың

Төсегің қайда болса да

Ең терең жертөледен бастап

Ең биік шіркеу мұнарасының крест

Біз тонап, өлтіреміз

Белгісінде, құрт белгісінде

Белгісінде, құрт белгісінде

Белгісінде, құрт белгісінде