La Hija De Juan Simón - ROSALÍA

Cuando acabé mi condena

Cuando acabé mi condena

Me vi muy solo y perdí'o

Ella se murió de pena

Y yo que la culpa ha

Sí'o se que murió siendo buena

Ella se murió de pena

Y yo que la culpa ha

Sí'o se que murió siendo buena

La enterraron por la tarde

A la hija de Juan Simón

Y era Simón en el pueblo

Y era Simón en el pueblo

El único enterra’or

Y como en una mano llevaba la pala

Y en la otra el azadón

Y todos le preguntaban

«¿De dónde vienes Juan Simón?»

Soy enterra’or, y vengo

Soy enterra’or, y vengo

De enterrar a mi corazón

Мен сөйлемімді аяқтаған кезде

Мен сөйлемімді аяқтаған кезде

Мен өзімді жалғыз көрдім және жоғалдым

Ол қайғыдан қайтыс болды

Ал мен кінәлімін

Мен оның жақсы болып өлгенін білемін

Ол қайғыдан қайтыс болды

Ал мен кінәлімін

Мен оның жақсы болып өлгенін білемін

Олар оны түстен кейін жерледі

Хуан Симонның қызына

Бұл қаладағы Симон болатын

Бұл қаладағы Симон болатын

Жалғыз жерлеу

Және бір қолында күрек ұстағандай

Ал екіншісінде кетмен

Және бәрі одан сұрады

«Сен Хуан Симоннан қайдан келдің?»

Мен жерленгенмін, мен келемін

Мен жерленгенмін, мен келемін

жүрегімді көму үшін