Serpent de fer - Roméo Elvis

Vingt cinq, quarante huit, cinquante deux

Les trams portent un numéro

Trente six, cinquante huit et quarante et un

Les trams portent un numéro (Zwarte Vijvers)

Cinquante deux, vingt six et douze, mec

Les trams portent un numéro (Sint-Katrien)

Quarante neuf, cinquante six et trente sept

Les trams portent un numéro (De Brouckere)

Ce tram est décoré de toutes parts

Mes copains coloriages sont groupés

Mais quelle affaire, une découverte cette surface

Question, aurais-je fais quelque chose de productif

Si j’avais laissé les bombes à la maison?

Grouille toi, mec c’est pas le moment d’hésiter

Excité, je signe, comme l’agent de Zinédine

Et je file quand j’ai vérifié le taff, cette ville est fichée cool

De bonnes écoles mais j’y ai vu que du flou

Alors que j’ouvrais ma gueule au fichu cours

Sans l’auréole peut-être, à part sous les aisselles

On m’indiquait la classe d'étude sup'

Car j’avais des blèmes des stuts en société

Drôle d’individu depuis des lustres, j’aime le stud et ma liberté

Des mini bus pour déplacer ma banda

Déclarer la guerre avec des bombes de peintures

Et des prods de classe A, l’utopie persévère

Je règle mes dettes avec des économies faibles

Et j’espère toujours faire du profit

Mon autonomie se perd sans 'seille, je dépends de Johnny

Les jours de paye, c’est promis

J’ai l’impression d'être un millionnaire

Cogite, j’organise des blocus, me focalise comme rappeur

Je veux de grosses valises pour partir ailleurs

Quarante neuf, cinquante six, trente sept

Les trams portent un numéro

J’ai pas de rancœur et pas le permis donc j’enchaîne

Ma musique tue les minutes et mes mœurs s'éloignent

Je diminue mes lubies loin des ces meufs vénales en mini-jupe

Vingt cinq, cinquante huit et quarante deux

La STIB mec, c’est bien simple

T’as pas compris?

Sensibilise tes instincts

Vingt cinq, cinquante huit et quarante deux

La STIB c’est… c’est pas génial, je préfère franchement rouler à vélo

Ce tram est comparable au serpent, bouffés par le mal

On avance vers la ville en proie facile, et cloués par nos serments

L’effort se banalise, j'écoutais jamais vraiment

Quand mes parents me disaient

Que je dépassais mes plates bandes

Affaibli par les grosses dames, le tram traîne

Continue, terminus au bout de la rue, c’est Bockstael

Le Montaigu fait mouche et donne de grosses tartes

Étonne les XXX, décolle le succès comme un club de foot

Gare au crocodile de pure race, absence de Mobib

Le motif?

Je me motive à peine à payer mes propres produits

Mais, dames en heren, j’ai l’air vide

Avec mon cous', on se malmenait

Johnny garde la pêche à dose de stéroïdes

J’entend des gens qui parlent, ça me fout les nerfs

Alors je m’isole avec du gentil rap au fond de la queue du serpent

Bien sûr, je sais, ça vous déplaît, mais j’aime cette foutue place

Si j’ai les couilles qui grattent, j’interviens dans mes vêtements

C’est la maladie des usagers, la STIB a la manie

D’exagérer les tarifs et d’engager des mecs fatigués

Désormais Paris coûte moins cher à faire en métro

Je m’enterre avec leurs foutues dettes

Pas de blème, j’monte à vélo

Ouais, Bruxelles, à prononcer sans «x» comme le daron

J’ai des cents sur mon compteur et la tête toujours à paniquer

J’impose le sophisme à l’aide de proses et pose mes dogmes

L’horrible est plausible et logique à planifier

La fosse se forme, séparant mes proches de mes idées

Mes projets tombent en miette, si j’ai pas la forme, c’est plié

Comme un match Brussels — Barça

Les hustle sont priés de faire des milliers, je fais du taff sale

Aux yeux des gens qui me disaient bêtes, mec simple

Abruti par la verte et je butine grave sa mère

Mais je reste quelqu’un, bête, bec, ouais simple

Abruti par la verte et je butine grave sa mère

Mais je reste quelqu’un

Quarante neuf, cinquante six, trente sept

Les trams portent un numéro

J’ai pas de rancœur et pas le permis donc j’enchaîne

Ma musique tue les minutes et mes mœurs s'éloignent

Je diminue mes lubies loin des ces meufs vénales en mini-jupe

Vingt cinq, cinquante huit, quarante deux

La STIB mec, c’est bien simple

T’as pas compris?

Sensibilise tes instincts

Vingt cinq, cinquante huit, quarante deux

La STIB c’est… c’est pas génial, je préfère franchement rouler à vélo

Жиырма бес, қырық сегіз, елу екі

Трамвайлар нөмірді алып жүреді

Отыз алты, елу сегіз және қырық бір

Трамвайлар нөмірді тасымалдайды (Zwarte Vijvers)

Елу екі, жиырма алты және он екі, ер адам

Трамвайлардың нөмірі бар (Синт-Катриен)

Қырық тоғыз, елу алты және отыз жеті

Трамвайлардың нөмірі бар (De Brouckere)

Бұл трамвайдың бәрі безендірілген

Менің бояғыш достарым топқа бөлінеді

Бірақ бұл беті қандай мәміле, жаңалық

Сұрақ, мен өнімді бірдеңе жасар едім

Мен бомбаларды үйде қалдырсам ба?

Асығыңыз, жігітім, қазір ойланатын уақыт емес

Қуанып, мен Зинединнің агенті сияқты қол қоямын

Мен жұмысты тексерген кезде кеттім, бұл қала керемет болды

Жақсы мектептер, бірақ мен бұлыңғырлықты ғана көрдім

Қарғыс атқан сыныпта аузымды ашқанымда

Оралсыз, мүмкін, қолтық астынан басқа

Маған оқу сыныбын айтты»

Себебі менде қоғамдағы мәртебеге қатысты проблемалар болды

Ғасырлар бойы көңілді жігіт, мен жылқы мен еркіндікті жақсы көремін

Банданы жылжыту үшін шағын автобустар

Бояу бомбаларымен соғыс жариялаңыз

Ал А класындағы өндірістер, утопия табанды

Мен қарыздарымды аз жинақпен есептеймін

Ал мен әлі де пайда табамын деп үміттенемін

Менің автономиям «селсіз, мен Джонниге тәуелдімін

Жалақы, біз уәде береміз

Мен өзімді миллионер сияқты сезінемін

Миға шабуыл, блокадаларды ұйымдастырыңыз, рэпер ретінде назар аударыңыз

Мен үлкен чемодандардың басқа жерге кеткенін қалаймын

Қырық тоғыз, елу алты, отыз жеті

Трамвайлар нөмірді алып жүреді

Менде ешқандай реніш және лицензия жоқ, сондықтан мен жалғастырамын

Менің музыкам минуттарды өлтіреді және менің моральым жойылады

Мен олардан мини юбка киген венальды балапандарымнан алыстап жатырмын

Жиырма бес, елу сегіз, қырық екі

STIB адамы, бұл өте қарапайым

Түсінбедің бе?

Түйсіктеріңізді сезініңіз

Жиырма бес, елу сегіз, қырық екі

STIB бұл... тамаша емес, шынымды айтсам, велосипед тебуді ұнатамын

Бұл трамвайды зұлымдық жеген жыланмен салыстыруға болады

Жеңіл олжа болып қалаға қарай ілгерілеп, Антымызға шегеленеміз

Күш жоғалады, мен ешқашан тыңдамадым

Ата-анам айтқан кезде

Мен өз шекарамды асырдым

Семіз ханымдардан әлсіреген трамвай сүйреп келеді

Жалғастырыңыз, көшенің соңындағы терминал, бұл Бокстайл

Монтайгу белгіге жетіп, үлкен пирогтар береді

ХХХ таң қалдыр, футбол клубындай табысқа жете бер

Таза тұқымды крокодилден сақ болыңыз, Мобибтің жоқтығы

Себебі?

Мен өз өнімдеріме төлеуге өзімді әрең ынталандырамын

Бірақ, мұндағы ханымдар, мен бос сияқтымын

Мойныммен бір-бірімізді қағып отырдық

Джонни стероидтармен балық аулауды жалғастырады

Адамдардың сөйлескенін естіп тұрмын, бұл мені ашуландырады

Сондықтан мен өзімді жыланның құйрығында жақсы рэппен оқшаулаймын

Әрине, саған ұнамайтынын білемін, бірақ маған қарғыс атқыр жер ұнайды

Егер менің шарларым қышыса, мен киімдеріме араласамын

Бұл қолданушылардың ауруы, СТИБ-де мания бар

Тарифтерді асырып, шаршаған жігіттерді жұмысқа алу

Парижге метромен бару енді арзанырақ

Мен олардың қарыздарымен өзімді жерлеймін

Мәселе жоқ, мен велосипедпен жүремін

Иә, Брюссель, дарон сияқты «x»сыз айтылады

Есептегішімде тиындар бар, менің басым әлі де шошып кетті

Мен софизмді прозамен таңып, догмаларымды қоямын

Қорқынышты - жоспарлауға болатын және қисынды

Шұңқыр құрып жатыр, менің жақын адамдарымды идеяларымнан ажыратады

Менің жобаларым құлап жатыр, егер мен формада болмасам, ол бүктелген

Брюссель – Барса матчы сияқты

Мың жасау үшін асығыс сұралады, Мен лас жұмыс істеймін

Мені мылқау, қарапайым жігіт деп атайтындардың көзінде

Жасылдың жанында ақымақ, мен оның анасының қабірін іздеймін

Бірақ мен әлі де біреумін, мылқау, тұмсық, иә қарапайым

Жасылдың жанында ақымақ, мен оның анасының қабірін іздеймін

Бірақ мен әлі де біреумін

Қырық тоғыз, елу алты, отыз жеті

Трамвайлар нөмірді алып жүреді

Менде ешқандай реніш және лицензия жоқ, сондықтан мен жалғастырамын

Менің музыкам минуттарды өлтіреді және менің моральым жойылады

Мен олардан мини юбка киген венальды балапандарымнан алыстап жатырмын

Жиырма бес, елу сегіз, қырық екі

STIB адамы, бұл өте қарапайым

Түсінбедің бе?

Түйсіктеріңізді сезініңіз

Жиырма бес, елу сегіз, қырық екі

STIB бұл... тамаша емес, шынымды айтсам, велосипед тебуді ұнатамын