Les Dimanches À La Con - Renaud

Boules de gommes et p’tits mystères

Je m' demande si y’a d' quoi faire

Une chanson

Du parfum d’Amsterdamère

Qui sortait d' la pipe en terre

Du tonton

De mes bobos sur les coudes

Du bruit d' la machine à coudre

Dans l' salon

Et du gros chagrin surtout

De ma p’tite frangine qui boude

Pour de bon

Mais la nostalgie tu sais

Autour de quarante balais

Quand ça t 'chope

Ca t' donne envie d' te r’tourner

Sur toutes ces journées ratées

Sans tes potes

Ca donne envie d' retrouver

Et tes billes et tes cahiers

Et ta gomme

Et d' pardonner à ta mère

D’avoir jamais bien su faire

La tarte au pommes

Les dimanches à la con

De quand j’avais disons

Dix ans

Me reviennent souvent

Pas toujours mais mettons

Tout l' temps

Avec les frangins on s' cultait

On s' balançait des coups d' pieds

Sous la table

Pour avoir l' blanc du poulet

Que la mère nous découpait

Equitable

Pis on f’sait dans nos assiettes

Avec la purée toute bête

Au milieu

Des p’tits volcans super chouettes

Qui mettaient dans nos p’tites têtes

Du ciel bleu

Boules de gomme et p’tits mystères

Je m' demande si y’a d' quoi faire

Trois couplets

De ces journées sans lumière

Des gâteaux d’anniversaires

Partagés

De ces bouteilles de Clairette

Qu’on détestait en cachette

Et pis d' l’angoisse

De ces heures devant la f’nêtre

A r’gardé une bicyclette

Juste en face

Les dimanches à la con

De quand j’avais disons

Dix ans

Me reviennent souvent

Pas toujours mais mettons

Tout l' temps

Les dimanches à la con

De mes automnes monotones

Faisaient d' moi un santon

Sur le tapi du salon

Y’a cent ans

Dans cet ennui accepté

Des après-midis passés

En silence

Quand les lumières s’allumaient

C’est toute la nuit qui tombait

Sur l’enfance

Ca sentait déjà l'école

Le cartable le tube de colle

Du lendemain

On priait pour que coups d' bol

On s' réveille avec une rougeole

Au matin

Les dimanches à la con

De quand j’avais disons

Dix ans

Me reviennent souvent

Pas toujours mais mettons

Tout l' temps

Les dimanches à la con

De mes automnes monotones

Faisaient d' moi un santon

Sur le tapi du salon

Y’a cent ans

Сағыз шарлары және кішкентай жұмбақтар

Мен істейтін нәрсе бар ма деп ойлаймын

Өлең

Амстердамер парфюмериясынан

Бұл саз балшықтан шыққан

Ағай

Менің шынтағымдағы жаралардан

Тігін машинасының шуы

Қонақ бөлмеде

Және көбінесе жүрек соғысы

Менің ренжіген әпкемнен

Шын

Бірақ ностальгия сіз білесіз

Қырық шақты сыпырғыш

Саған тигенде

Бұл сізге бұрылғыңыз келеді

Сол сәтсіз күндердің бәрінде

Достарыңызсыз

Бұл мені тапқым келеді

Мраморларыңыз бен дәптерлеріңіз

Және өшіргіш

Ал анаңды кешір

Қалай жақсылық жасау керектігін ешқашан білмеу

алма бәліші

Бос жексенбілер

Мен айтқан кезден

Он жыл

маған жиі қайтады

Әрқашан емес, бірақ айтайық

барлық уақытта

Біз ғибадат еткен бауырларымызбен

Бір-бірімізді тепкілеп жаттық

Үстелдің астында

Тауықтың төс еті болуы үшін

Ана бізді кесіп тастады

Жәрмеңке

Ал біз өз табақтарымызда білеміз

Ақымақпен

Арасында

Өте салқын кішкентай вулкандар

Кішкентай басымызға кім салды

көк аспан

Гумболдар және кішкентай жұмбақтар

Мен істейтін нәрсе бар ма деп ойлаймын

үш тармақ

Жарықсыз күндерден

туған күн торттары

Ортақ

Сол Клэретт бөтелкелерінен

Біз қулықты жек көретінбіз

Және одан да жаманы

Терезе алдындағы сол сағаттар

Велосипедке қарады

Тек алдында

Бос жексенбілер

Мен айтқан кезден

Он жыл

маған жиі қайтады

Әрқашан емес, бірақ айтайық

барлық уақытта

Бос жексенбілер

Менің монотонды күзімнен

Мені Сантон жасады

Қонақ бөлмедегі кілемшеде

Жүз жыл бұрын

Бұл скучно қабылданды

Түстен кейін өтті

Үнсіз

Шамдар жанып тұрғанда

Түні бойы құлады

Балалық шаққа

Ол қазірдің өзінде мектептің иісін сезінді

Түтік желіммен байланыстырылады

Ертең

Сәттілік тілеп дұға еттік

Біз қызылшамен оянамыз

Таңертеңде

Бос жексенбілер

Мен айтқан кезден

Он жыл

маған жиі қайтады

Әрқашан емес, бірақ айтайық

барлық уақытта

Бос жексенбілер

Менің монотонды күзімнен

Мені Сантон жасады

Қонақ бөлмедегі кілемшеде

Жүз жыл бұрын