20 и 6 - Разные Люди, Чиж & Co

Моя спина говорит мне о том, что утром выпадет снег,

И, что мои 20 и 6 — это, вовсе, не дом.

Я не оставил себя на потом, и странно об этом жалеть.

Но, когда утром выпадет снег, смогу ли я об этом спеть?

И эта странная жизнь музыканта, которым, по сути, и не был.

И это время, как субдоминанта, повисшее в пасмурном небе.

И я проснусь со съехавшей крышей и странным желанием смерти.

И если скажу, что хочу умереть, то вы мне, конечно, не верьте.

И все выльется в глупую шутку, как в стаканы боржом.

И мы выпьем еще по стакану, оставив кучу следов.

И уйдем, издеваясь над собственной жизнью, считая последнюю медь.

И однажды в каком-то задрыпанном городе мне вдруг расхочется петь.

И я брошу думать о том, чем был для меня рок-н-ролл,

Ведь мои 20 и 6 — это, все-таки, дом.

И я выжил, и не знаю зачем, ведь не угнаться и не устоять.

Я впервые всерьез пожалею о том, что я не умею летать.

Арқам таңертең қар жауады дейді

Ал менің 20 мен 6 жасым мүлдем үй емес.

Мен өзімді кейінге қалдырған жоқпын, өкінгенім біртүрлі.

Бірақ таңертең қар жауса, мен бұл туралы ән айта аламын ба?

Ал бұл музыканттың оғаш өмірі, шын мәнінде ол болмаған.

Ал бұл жолы бұлтты аспанда ілулі тұрған субдоминант сияқты.

Ал мен болсам, төбесі бұзылып, біртүрлі өлім тілегімен оянамын.

Ал мен өлгім келеді десем, әрине сенбейсің.

Және бәрі Борж көзілдірігі сияқты ақымақ әзілге айналады.

Әрқайсысы тағы бір стақан ішіп, іздерін қалдырамыз.

Ал біз өз өмірімізді келеке етіп, соңғы мысты санап кетеміз.

Бір күні тозығы жеткен қалада кенет ән айтқым келеді.

Ал мен үшін рок-н-ролл қандай болғаны туралы ойлауды доғарамын

Өйткені, менің 20 мен 6-сы үй ғой.

Мен аман қалдым, неге екенін білмеймін, өйткені мен төтеп бере алмаймын.

Алғаш рет ұша алмайтыныма қатты өкінемін.