Natascha - Raphael

Sie hieß Natascha, Anna Natascha,

und sie trug immer eine Rose in Haar,

und ihre Augen, die dunklen Augen,

die waren so wunderbar.

Sie hieß Natascha, Anna Natascha,

und kam weit her, von Odessa am Meer,

die roten Lippen, die heißen Küßen,

vergesse ich, niemals mehr.

Es waren auch verborgenen Stunden,

die ich mit ihr allein gefunden,

ich würde alles dafür geben,

wenn sie noch einmal bei mir ware.

Sie hieß Natascha, Anna Natascha,

sie ging mit mir in einem Sommer voll Glück.

Wir waren selig, wie kleine Kinder,

und lebten nur vom Augenblick.

Natascha, ah, ah, ah

Natascha, ah, ah, ah

Natascha ah, ah, ah

Оның аты Наташа, Анна Наташа,

және ол әрқашан шашында раушан гүлін киетін,

және оның көздері, қара көздері

олар өте керемет болды.

Оның аты Наташа, Анна Наташа,

және алыс Одессадан теңіз жағасында келді,

қызыл еріндер, ыстық поцелулер,

Ұмытамын, енді ешқашан.

Сондай-ақ жасырын сағаттар болды

Мен онымен жалғыз тапқанымды

үшін бәрін берер едім

егер ол қайтадан менімен болса.

Оның аты Наташа, Анна Наташа,

ол менімен бақытты жазда барды.

Кішкентай балалардай қуандық

және тек осы сәтте өмір сүрді.

Наташа, аа, аа, аа

Наташа, аа, аа, аа

Наташа аа, аа, аа