Cambalache - Raphael

Que el mundo fue y será una porquería

ya lo sé…

(¡En el quinientos seis

y en el dos mil también!).

Que siempre ha habido chorros1,

maquiavelos y estafaos,

contentos y amargaos,

valores y dublés…

Pero que el siglo veinte

es un despliegue

de maldá insolente,

ya no hay quien lo niegue.

Vivimos revolcaos

en un merengue2

y en un mismo lodo

todos manoseaos…

¡Hoy resulta que es lo mismo

ser derecho que traidor…

¡Ignorante, sabio o chorro,

generoso o estafador!

¡Todo es igual!

¡Nada es mejor!

¡Lo mismo un burro

que un gran profesor!

No hay aplazaos ni escalafón,

los inmorales nos han igualao.

Si uno vive en la impostura

y otro roba en su ambición,

¡da lo mismo que sea cura,

colchonero,

Rey de Bastos, 3

caradura o polizón…

¡Qué falta de respeto,

qué atropello a la razón!

¡Cualquiera es un señor!

¡Cualquiera es un ladrón!

Mezclao con Stavisky4

va Don Bosco5 y «La Mignón», 6

Don Chicho7 y Napoleón,

Carnera8 y San Martín9…

Igual que en la vidriera irrespetuosa

de los cambalaches10

se ha mezclao la vida,

y herida por un sable sin remaches

ves llorar la Biblia

contra un calefón11…

¡Siglo veinte, cambalache

problemático y febril…

El que no llora no mama

y el que no afana es un gil!

¡Dale nomás!

¡Dale que va!

¡Que allá en el horno

nos vamo a encontrar!

¡No pienses más,

sentate a un lao,

que a nadie importa

si naciste honrao!

Es lo mismo el que labura

noche y día como un buey,

que el que vive de los otros,

que el que mata, que el que cura

o está fuera de la ley…

Vivimos revolcaos

en un merengue

y en un mismo lodo

todos manoseaos…

Бұл дүние ақымақ болды және болады

Мен оны бұрыннан білемін…

(Бес жүз алтыда

және екі мыңда!).

Әрқашан ұшақтардың болғаны1,

Макиавелли мен алаяқтар,

қуанышты және ащы,

құндылықтар мен екі еселенеді ...

Бірақ бұл ХХ ғасыр

орналастыру болып табылады

арсыздықтан,

енді оны жоққа шығаратын ешкім жоқ.

біз воллада өмір сүреміз

безеде2

және сол балшықта

бәрі сыбырлайды...

Бүгін де солай болып шықты

сатқыннан гөрі дұрыс бол...

Надан, данышпан немесе шашбау,

жомарт немесе алаяқ!

Бәрі бірдей!

Жақсырақ ештеңе жоқ!

дәл солай есек

қандай тамаша ұстаз!

Ешқандай кейінге қалдыру немесе қадамдар жоқ,

азғындар бізді теңестірді.

Біреу жалған өмір сүрсе

ал екіншісі оның амбициясын ұрлайды,

Емдеу болғаны маңызды емес,

матрас,

Таяқтардың патшасы, 3

чуцпа немесе қашып кету…

қандай құрметсіздік,

ақылға қонымсыздық!

Кез келген адам джентльмен!

Кез келген адам ұры!

Stavisky4-пен араластырыңыз

барады Дон Боско5 және «Ла Миньон», 6

Дон Чичо7 және Наполеон,

Carnera8 және San Martin9…

Дәл құрметсіз терезедегідей

камбалалар10

өмір араласты,

және тойтармасыз қылышпен жараланған

Киелі кітаптың жылағанын көресіз

жылытқышқа қарсы11…

Жиырмасыншы ғасыр, айырбас

мазасыз және қызба…

Жыламаған адам емізбейді

Ал талпынбаған – алтын!

Жай ғана бер!

Оны жібер!

Бұл пеште

біз кездесеміз!

артық ойлама,

бір жағына отыру,

бұл ешкімге мән бермейді

абыройлы болып туылсаң!

Кім жұмыс істейді де солай

Өгіздей күн мен түн,

басқалардың есебінен өмір сүретін адам,

өлтіргеннен, емдегеннен гөрі

әлде бұл заңнан тыс па...

біз воллада өмір сүреміз

безеде

және сол балшықта

бәрі сыбырлайды...