Solitaria y de pie - Raly Barrionuevo

De la distancia se cuelga

Y se vuelve a caer

Una paloma le llama

Y le anuncia el ayer, y le anuncia el ayer

De la montaña es el viento

El sendero la hiel

Y el aguacero es el verbo

Que le da de beber, que le da de beber

Pero se trepa en mis ojos

Y se acomoda en mi piel

Como a una fresca alborada

Solitaria y de pie

Lágrimas de colpa y viento

Lleva su amanecer

Rutas de adobe y silencio

Desandando sus pies, desandando sus pies

Hundo mi huella en su arena

Malherida de sed

Cartas de amor que llegaban

De un antiguo querer, de un antiguo querer

Pero se trepa en mis ojos

Y se acomoda en mi piel

Como a una fresca alborada

Solitaria y de pie, solitaria y de pie

Алыстан салбырап тұр

Және ол қайтадан құлайды

оны көгершін шақырады

Ал кешегі күні де, кешегі күні де хабарланады

Таудан жел соғады

өт жолы

Ал нөсер – етістік

Саған не береді, не береді ішеді

Бірақ ол менің көзіме түседі

Және ол менің теріме түседі

Жаңа атқан таң сияқты

жалғыз және тұру

саз мен желдің көз жасы

Таң атқалы тұр

Adobe және тыныштық жолдары

Аяқтарын артқа тарту, аяқтарын қайтару

Мен өз ізімді оның құмына батырамын

шөлден ауыр жараланды

Махаббат хаттары келді

Ескі махаббаттан, ескі махаббаттан

Бірақ ол менің көзіме түседі

Және ол менің теріме түседі

Жаңа атқан таң сияқты

Жалғыз және тұрған, жалғыз және тұрған