A Lua num Quarto - Rabih Abou-Khalil, Luciano Biondini, Ricardo Ribeiro

Silêncio, oiça o meu canto

Neste pranto que me deu

Silêncio, neste entretanto

A minha voz aconteceu

Se a noite me dá morada

Ai este Sol, ai este Sol, ai este Sol eu era

Suspense à Lua num quarto

Vem crescente sobre a cama

Meu Deus, porque não reparto

A solidão que é uma chama?

E sobre a cama despida

A solidão, a solidão, a solidão não me é querida

Entre as vidraças do medo

A vida que passa sem fé

Entre as vidraças do medo

A vida que passa sem fé

Vê nosso amor posto em segredo

É um verso que não é

Noite, noite sem razão

É um verso que não é

Noite, noite sem razão

Ai este Sol, ai este Sol, ai este Sol é que não

Ai este Sol, ai este Sol, ai este Sol é que não!

Silêncio, ó minh’alma nua

Que de nua me queres matar

Silêncio, despede-se a Lua

E vem o dia p’ra me calar

Se a noite me dá morada

Ai este Sol, ai este Sol, ai este Sol não é nada

Тыныш, менің әнімді тыңда

Бұл жылауда сен маған бердің

Бұл арада үнсіздік

Менің дауысым шықты

Түн маған  мекенжай берсе 

Әттең мына күн, қасірет мына күн, қасірет бұл күн болдым

Бөлмедегі айға суспензия

Төсекте өсіп келеді

Құдай-ау, неге бөліспеймін

Жалындаған жалғыздық?

Ал жалаңаш төсекте

Жалғыздық, жалғыздық, жалғыздық маған қымбат емес

Қорқыныш тақталарының арасында

Сенімсіз өтетін өмір

Қорқыныш тақталарының арасында

Сенімсіз өтетін өмір

Біздің махаббатымызды жасырын түрде қараңыз

Бұл жоқ аят

Түн, себепсіз түн

Бұл жоқ аят

Түн, себепсіз түн

О бұл Күн, о бұл Күн, о бұл Күн емес

О, мына Күн, о, мына Күн, о, мына Күн!

Тыныштық, ей жалаңаш жаным

Сен мені өлтіргің келген жалаңаш

Тыныштық, аймен қош айт

Мені жабатын күн келеді

Түн маған  мекенжай берсе 

О бұл Күн, о бұл Күн, о бұл Күн ештеңе емес