Пустая голова - Психея

Холодный труп пустых надежд

Дешевая повесть ниочем

Таков мой мрачный эпилог

Упрёки в спину смех невежд

Ночей бессонных сотню тонн

Отправлю в пропасть от и до

Я не ропчу и не ищу простых путей

Хоть век мой грязен и жесток

Я лишь хочу сквозь кружева ночных огней

Свой пронести души цветок

В глазах кристаллом грусть

Я продолжаю путь

Идти босиком по углям

Кто знает что дальше будет

Сколько было в ней,

А что осталось мне

Агония глаз и свежий ветер

И гул проводов, припевы от песен

Бос үміттердің салқын мәйіті

Арзан әңгіме

Бұл менің қара эпилогым

Арттағы сөгіс, надандардың күлкісі

Ұйқысыз түндер жүз тонна

Мен сені түпсіз тұңғиыққа жіберемін

Мен ренжімеймін және қарапайым жолдарды іздемеймін

Менің жасым лас және қатыгез болса да

Мен түнгі шамдардың шілтерінен өткім келеді

Жаныңыздың гүлін алып жүріңіз

Кристалл мұңның көзінде

Мен жолымды жалғастырамын

Көмір үстінде жалаң аяқ жүріңіз

Ары қарай не боларын кім білсін

Оның ішінде қанша болды

Маған не қалды

Көздің азабы мен балғын жел

Ал сымдардың ызыңы, әннен аулақ