Нет (Серебряной пулей) - Психея

Камень заточен нежной водою

Все что хотел

Все что искал

Закутан небрежно дрожащей рукою

Все что нашел

И что потерял

Как птенец я не знал

Что скрывают глаза в паутинах ресниц

И еще я искал в руках чужих тепло умирающих птиц

НЕТ меня не найдут не узнают

Следы мои ветер сдувает

Я голый снег — холодный снег

НЕТ я не хотел сделать больно

Твои слезы разбавлены кровью

Сползают с век на белый снег

Дождь отмывает засохшие краски

Моей кожи шрамы твоей руки ласки

Уносит их в мерзлой воде расстворяя

В узоры цветные лишь звезды вплетая

Нет его не найдут не узнают

Нет следы его ветер сдувает

Исчезла с лица песочная маска

И воздух застыв стал липким и вязким

Я не успеваю

Глаза закрываю

И не понимаю куда исчезаю

НЕТ меня не найдут не узнают

Следы мои ветер сдувает

Я голый снег — холодный снег

НЕТ я не хотел сделать больно

Твои слезы разбавлены кровью

Сползают с век на белый снег

Дождь размывает засохшие краски

Моей кожи шрамы твоей руки ласки

Уносит их в мерзлой воде расстворяя

В узоры цветные лишь звезды вплетая

Нет его не найдут не узнают

Нет следы его ветер сдувает

Нет!

Нет!

Нет!

Нет!

Нет!

Он не хотел сделать больно,

Твои слезы разбавлены кровью,

Нет он не умер, он выстрелил в небо

Серебрянной пулей туда где он не был.

Нет, меня не найдут не узнают,

Сдеды мои ветер сдувает,

Я голый снег, холодный снег,

Я не хотел сделать больно,

Твои слезы разбавлены кровью

Сползают с век на белый снег…

Нет я не умер я выстрелил в небо

Серебряной пулей туда где я не был

Нет, я не умер, нет, я не умер,

Серебрянной пулей, серебрянной пулей…

НЕТ меня не найдут не узнают

Следы мои ветер сдувает

Я голый снег — холодный снег

НЕТ я не хотел сделать больно

Твои слезы разбавлены кровью

Сползают с век на белый снег

Дождь размывает засохшие краски

Моей кожи шрамы твоей руки ласки

Уносит их в мерзлой воде расстворяя

В узоры цветные лишь звезды вплетая

Нет его не найдут не узнают

Нет следы его ветер сдувает

Нет меня не найдут не узнают,

Следы мои ветер сдувает…

Нет, я не хотел сделать больно,

Твои слезы разбавлены кровью.

Дождь размывает засохшие краски

Моей кожи шрамы твоей руки ласки

Уносит их в мерзлой воде расстворяя

В узоры цветные лишь звезды вплетая

Нет его не найдут не узнают

Нет следы его ветер сдувает

Нет меня не найдут не узнают…

Тас жұмсақ сумен қайрап қалады

Мен қалағанның бәрі

Мен іздегеннің бәрі

Байқаусыз дірілдеп оранған қол

Мен тапқанның бәрі

Ал сен не жоғалттың

Мен танымайтын балапан сияқты

Көздер кірпік торында не жасырады

Мен де бейтаныс адамдардың қолынан жылы өлетін құстарды іздедім

ЖОҚ олар мені таппайды, танымайды

Жел менің ізімді алып кетті

Мен жалаң қармын - суық қар

ЖОҚ, мен ренжіткім келмеді

Сіздің көз жасыңыз қанмен сұйылтылған

Қабақтардан ақ қарға сырғанау

Жаңбыр кептірілген бояуды жуады

Еркелеген қолыңнан менің терім тыртық

Оларды мұздатылған суда ерітеді

Тек жұлдыздарды түрлі-түсті өрнектерге тоқу

Жоқ, олар оны таппайды, танымайды

Оның ізі де жоқ жел соғып кетеді

Бетінен құм маскасы жоғалып кетті

Ал мұздатылған ауа жабысқақ және тұтқыр болды

Мен үлгере алмай жатырмын

Мен көзімді жұмамын

Ал мен қайда жоғалып бара жатқанымды түсінбеймін

ЖОҚ олар мені таппайды, танымайды

Жел менің ізімді алып кетті

Мен жалаң қармын - суық қар

ЖОҚ, мен ренжіткім келмеді

Сіздің көз жасыңыз қанмен сұйылтылған

Қабақтардан ақ қарға сырғанау

Жаңбыр кепкен бояуды шайып кетеді

Еркелеген қолыңнан менің терім тыртық

Оларды мұздатылған суда ерітеді

Тек жұлдыздарды түрлі-түсті өрнектерге тоқу

Жоқ, олар оны таппайды, танымайды

Оның ізі де жоқ жел соғып кетеді

Жоқ!

Жоқ!

Жоқ!

Жоқ!

Жоқ!

Ол ауыртқысы келмеді

Сіздің көз жасыңыз қанмен сұйылтылған

Жоқ, өлген жоқ, аспанға атып кетті

Ол болмаған жерге күміс оқ.

Жоқ, олар мені таппайды, танымайды,

Жел соғады аталарымды,

Мен жалаң қар, суық қар,

Мен ренжіткім келмеді

Сіздің көз жасыңыз қанмен сұйылтылған

Қабақтан ақ қарға сырғанау...

Жоқ, өлген жоқпын, аспанға атып шықтым

Мен болмаған жерге күміс оқ

Жоқ, өлген жоқпын, жоқ, өлген жоқпын

Күміс оқ, күміс оқ...

ЖОҚ олар мені таппайды, танымайды

Жел менің ізімді алып кетті

Мен жалаң қармын - суық қар

ЖОҚ, мен ренжіткім келмеді

Сіздің көз жасыңыз қанмен сұйылтылған

Қабақтардан ақ қарға сырғанау

Жаңбыр кепкен бояуды шайып кетеді

Еркелеген қолыңнан менің терім тыртық

Оларды мұздатылған суда ерітеді

Тек жұлдыздарды түрлі-түсті өрнектерге тоқу

Жоқ, олар оны таппайды, танымайды

Оның ізі де жоқ жел соғып кетеді

Жоқ, олар мені таппайды, танымайды,

Жел менің ізімді алып кетті...

Жоқ, мен ренжіткім келмеді

Сіздің көз жасыңыз қанмен сұйылтылған.

Жаңбыр кепкен бояуды шайып кетеді

Еркелеген қолыңнан менің терім тыртық

Оларды мұздатылған суда ерітеді

Тек жұлдыздарды түрлі-түсті өрнектерге тоқу

Жоқ, олар оны таппайды, танымайды

Оның ізі де жоқ жел соғып кетеді

Жоқ, мені таппайды, танымайды...