Rötmånad - Promoe

Ingen hör

Ingen hör

Ingen ser

Ingenting

(Vers 1)

Svetten klibbar, flugorna surrar

Där är svensken innanför stugornas dörrar

Blodet tjockt, flyter trögt som konversationen

Orden faller kalla ner på kvällsmatsbordet

Magen känns uppsvälld, klockan den tickar

Livet rinner iväg, kastar försoffade blickar

Genom tv-fönstret

Och se det mönstret

Upprepas gång efter gång

Av vårt eget rum

Känns klaustrofobiskt, krympande, kvävande

Tanken kommer, krypande, krälande

Kravlande upp till ytan igen

Krymplingar redan som ynglingar, stympade

Stöpta, döpta efter mallen

Känns som svensson über alles

Han sänker volymen på allsång från skansen

Skriker ut sin ångest från en balkong någonstans

Ingen hör

Ingen ser man

Föds och dör — inget mer va

Ensamheten driver oss till vansinne

Mänsklighetens tid minskar med var timme

Ingen hör

Ingen ser man

Föds och dör — inget mer va

Ensamheten driver oss till vansinne

Mänsklighetens tid

(Vers 2)

Soporna stinker, flugorna surrar

Luften darrar av värmen, och frugan hon börjar

Men tålamodet tryter, som konversationen

Och blodet flyter ut på kvällsmatsbordet

Magen är uppsvälld, klockan har tickat

Livet har runnit ut, det har gått snart en vecka

Gardinen är dragen för fönstret

Hans rum känns som om det äter honom som cancer-svulster

Hypokondriskt, växande, väsande

Psykologiskt knäckande, jäsande

Mytologiskt förhäxande, täcks han med

Ondskan som blåser bort all eftertänksamhet

Livet en långsam föruttnelse

Överblommad och snart förvuxen

Men människan skördar det i ett slag hårt mot pannan

Den här världen gör det svårt att andas för

Ingen hör

Ingen ser man

Föds och dör — inget mer va

Ensamheten driver oss till vansinne

Mänsklighetens tid minskar med var timme

Ingen hör

Ingen ser man

Föds och dör — inget mer va

Ensamheten driver oss till vansinne

Apokalypsens tid är snart inne

Ingen ser

Ingen hör

Ingenting

Känns som svensson über alles X 6

Skriker ut sin ångest från en balkong någonstans

Ешкім естімейді

Ешкім естімейді

Ешкім көрмейді

Ештеңе

(1-тармақ)

Таяқша тер, шыбын-шыбын

Коттедждердің есіктерінің ішінде швед бар

Әңгіме ретінде қан қою, баяу ағып жатыр

Сөздер кешкі дастарханға салқын тиеді

Асқазанның ісінгенін сезеді, сағат тілі соғады

Өмір ағып жатыр, Ұйқысы бар көзді

Теледидар терезесі арқылы

Және бұл үлгіні қараңыз

Уақыт өте қайталанады

Өз бөлмемізден

Клаустрофобия, кішірейу, тұншығу сезінеді

Ой келеді, жорғалайды, жорғалайды

Жер бетіне қайта көтерілу

Әлдеқашан жас, мүжілген мүгедектер

Үлгінің атымен аталған актерлер

Svensson über alles сияқты сезінеді

Ол бекіністен ән айтудың дыбыс деңгейін төмендетеді

Бір жерде балконнан өз уайымын айқайлап

Ешкім естімейді

Ешкім көрмейді

Туу және өлу - басқа ештеңе жоқ, иә

Жалғыздық бізді жынды етеді

Адамзаттың уақыты сағат сайын азаяды

Ешкім естімейді

Ешкім көрмейді

Туу және өлу - басқа ештеңе жоқ, иә

Жалғыздық бізді жынды етеді

Адамзат заманы

(2-тармақ)

Қоқыс сасық, шыбын-шіркей

Ыстықтан ауа дірілдеп, әйелі ол бастайды

Бірақ әңгіме сияқты сабыр таусылады

Ал қан кешкі дастарханға ағып жатыр

Асқазан ісінген, сағат тілі соғылды

Өмір таусылды, бір аптаға жуық уақыт өтті

Терезе үшін перде тартылады

Оның бөлмесі оны қатерлі ісік сияқты жеп жатқандай

Гипохондрия, өсу, ысқыру

Психологиялық тұрғыдан жару, ашыту

Мифологиялық сиқырлы, ол жабылған

Барлық ой-пікірлерді жойып жіберетін зұлымдық

Өмір баяу ыдырау

Шамадан тыс көтеріліп, көп ұзамай өсіп кетті

Бірақ адам оны маңдайынан бір соққанда орып алады

Бұл дүние тыныс алуды қиындатады

Ешкім естімейді

Ешкім көрмейді

Туу және өлу - басқа ештеңе жоқ, иә

Жалғыздық бізді жынды етеді

Адамзаттың уақыты сағат сайын азаяды

Ешкім естімейді

Ешкім көрмейді

Туу және өлу - басқа ештеңе жоқ, иә

Жалғыздық бізді жынды етеді

Апокалипсис уақыты жақындап қалды

Ешкім көрмейді

Ешкім естімейді

Ештеңе

Svensson über alles X 6 сияқты сезінеді

Бір жерде балконнан өз уайымын айқайлап