Romance de la Luna Tucumana - Pedro Aznar, Mercedes Sosa

Bajo el puñal del invierno

Murió en los campos la tarde

Con su tambor de desvelos

Salió la luna a rezarle

Rezos en la noche blanca

Tañen las arpas del aire

Mientras le nacen violines

A los álamos del valle

Zamba de la luna llena

Baila la noche en las calles

Con su pañuelo de esquinas

Y su ademán de saudades

Se emponchan de grises nieblas

Los verdes cañaverales

Y caminan los caminos

Con su escolta de azahares

La noche llena de arpegios

La copa de los nogales;

El tamboril de la luna

Cuelga su copla en el aire

Zamba de la luna llena

Baila la noche en las calles

Con su pañuelo de esquinas

Y su ademán de saudades

Mi corazón bate palmas

Con las manos de mi sangre

Mientras, cansada, la luna

Se duerme sobre los valles

Қыстың пышақ астында

Ол түс ауа далада қайтыс болды

Ұйқысыз барабанымен

оған дұға ету үшін ай шықты

Ақ түндегі дұғалар

Ауаның арфалары ән салады

Скрипкалар дүниеге келген кезде

Алқаптың теректеріне

Толық айдың Замбасы

Көшеде түнде билеңіз

Бұрыш орамалымен

Және оның сауадтарға деген қимылы

Олар сұр тұманмен жабылады

Жасыл қамыс алқаптары

Және олар жолдармен жүреді

Оның сүйемелдеуімен апельсин гүлдері

Арпеджиоға толы түн

Жаңғақ ағаштарының кесе;

Айдың барабаны

Коплаңызды ауаға іліп қойыңыз

Толық айдың Замбасы

Көшеде түнде билеңіз

Бұрыш орамалымен

Және оның сауадтарға деген қимылы

Жүрегім соғады

Қаным тамған қолмен

Шаршағанша, ай

Ол алқаптардың үстінде ұйықтайды