11 - Parix Hilton, Ernia

(Giù, giù, giù

Io vado giù, giù, giù

Penso sempre te

Che mi fai tornare su, su, su

Ma non sei con me)

Tu sei l’unica al mondo che sa chi sono

L’unica che può salvarmi da me stesso

Perché certe volte quando prendo il volo

Non so proprio come, dove e quando atterro

Mi hai conosciuto quando non ero nessuno

Il mondo mi gridava in faccia: «Tu non reggi, scemo»

Sei venuta sotto al palco con il reggiseno

E l’hai lanciato come dire «tu non sei da meno»

E mentre guido prima, seconda e terza

E la tua mano tra i capelli m’accarezza la testa

Tipo donna che prepara il proprio uomo alla guerra

Perché sai che quando esco torno sporco di-

Però torno da te

Ti ho promesso che ci salveremo, e Dio mi fulmini, giuro

Piove a ciel sereno e siamo umidi

Siamo due numeri uno

Tipo che insieme siamo l’undici

Mi fai evitare l’ospedale e il manicomio

La tua voce come il canto degli umani in coro

Dice: «Tu per me resterai sempre un grande uomo»

Anche se ho il cuore pieno d’odio

Torno tardi, poi mi infilo a letto e tu mi sfiori

Faccio due ore di concerto e ancora ho in testa i suoni

Quelle tipe mi hanno visto, si, solo nei sogni

Perché porto più rispetto che fiori

(Giù, giù, giù

Io vado giù, giù, giù

Penso sempre te

Che mi fai tornare su, su, su

Ora stai con me

Giù, giù, giù

Io vado giù, giù, giù

Penso sempre te

Che mi fai tornare su, su, su

Ma non stai con me)

Tu sei l’unica al mondo che sa chi sono

L’unica che può salvarmi da me stesso

Perché certe volte quando prendo il volo

Non so neanche dove sono

E lo sai mi butto giù, giù, giù

Ma poi ritorno su, su, su

E ci sei sempre te

Che mi dici: «Si baby

Hai tanti problemi, ma c’hai anche me»

(Giù, giù, giù)

Non ho mai smesso di pensarti, sai, pensavo di riuscirci

Ma gli anni rendono le voci umane tra di loro dure da capirsi

Così che ognuno pensa solo a se si invecchia

E si diventa tutti amici e se si mangia e non se si sparecchia

Non era affatto mia intenzione di rigarti il volto

Di righe nere e diseguali come Pollock

E dentro te, sta una parte di me, quindi torno

Perché chi ha gettato il seme buono torna a mietere il raccolto

Oh no, perdo il sonno

Perché la vita mi stringe in vita mentre dormo

Una vita senza te, si, ma è un paradosso

Un bravo cane sa sempre dove ha sepolto l’osso

Ma il cane oltre ad obbedire non sa fare niente

Segue gli istinti del suo corpo, quasi sempre

Tu sei una lupa in mezzo ai cani come fosse gente

E io da lupo non ululo mica alle cagnette

QT

Giù, giù, giù

Io vado giù, giù, giù

Penso sempre te

Che mi fai tornare su, su, su

Ma non stai con me

Tu sei l’unica al mondo che sa chi sono

L’unica che può salvarmi da me stesso

Perché certe volte quando prendo il volo

Non so neanche dove sono

E lo sai mi butto giù, giù, giù

Ma poi ritorno su, su, su

E ci sei sempre te

Che mi dici: «Si baby

Hai tanti problemi, ma c’hai anche me»

Giù, giù, giù

Io vado giù, giù, giù

Penso sempre te

Che mi fai tornare su, su, su

Ma non stai con me

Giù, giù, giù

Io vado giù, giù, giù

Penso sempre te

Che mi fai tornare su, su, su

Ma non stai con me

(Төмен, төмен, төмен

Мен төмен, төмен, төмен түсемін

Мен сені әрқашан ойлаймын

Сіз мені жоғары, жоғары, жоғары көтеруге мәжбүр етесіз

Бірақ сен менімен емессің)

Дүниеде менің кім екенімді білетін жалғыз сенсің

Мені өзімнен құтқаратын жалғыз адам

Өйткені кейде мен ұшатын кезде

Мен қалай, қайда және қашан қонғанымды білмеймін

Мен ешкім болмаған кезде кездестірдің

Дүние менің бетімнен айқайлады: «Шыдай алмайсың, ақымақ»

Сахна астына көкірекшеңізді киіп келдің

Ал сіз оны «сен кем емессіз» дегендей іске қостың.

Ал мен бірінші, екінші және үшінші айдап жүргенде

Ал сенің шашымдағы қолың басымнан сипады

Еркегін соғысқа дайындаған әйел сияқты

Өйткені мен сыртқа шықсам лас қайтып келетінімді білесің...

Бірақ мен саған қайтамын

Мен саған уәде бердім, біз құтқарыламыз, Құдай мені жеңілдетсін, ант етемін

Жаңбыр жауып, дымқыл болдық

Біз екі нөмірміз

Осылайша біз бірге он бірміз

Сіз мені аурухана мен баспанадан аулақ етесіз

Даусыңыз адамдардың хормен ән салғанындай

Ол: «Сен мен үшін әрқашан ұлы адам болып қала бересің» дейді.

Менің жүрегім жек көрушілікке толы болса да

Мен кеш қайтып келемін, сосын төсегіме кіремін, сен маған тиісесің

Мен екі сағаттық концерт жасаймын, әлі күнге дейін дыбыстар ойымда

Ол қыздар мені иә түсінде ғана көрді

Өйткені мен гүлден де құрметтеймін

(Төмен, төмен, төмен

Мен төмен, төмен, төмен түсемін

Мен сені әрқашан ойлаймын

Сіз мені жоғары, жоғары, жоғары көтеруге мәжбүр етесіз

Енді менімен бірге бол

Төмен, төмен, төмен

Мен төмен, төмен, төмен түсемін

Мен сені әрқашан ойлаймын

Сіз мені жоғары, жоғары, жоғары көтеруге мәжбүр етесіз

Бірақ менімен қалма)

Дүниеде менің кім екенімді білетін жалғыз сенсің

Мені өзімнен құтқаратын жалғыз адам

Өйткені кейде мен ұшатын кезде

Мен қайда екенімді де білмеймін

Мен өзімді төмен, төмен, төмен лақтыратынымды білесіз

Бірақ содан кейін мен жоғары, жоғары, жоғары көтерілемін

Ал сен әрқашан сондасың

Сіз маған не айтасыз: «Иә, балам

Сізде көп қиындықтар бар, бірақ менде де бар ».

(Төмен, төмен, төмен)

Мен сен туралы ойлауды тоқтатпадым, білесің бе, мен мүмкін деп ойладым

Бірақ жылдар олардың арасындағы адам дауыстарын түсінуді қиындатады

Әркім тек қартайғанын ойлайтындай

Ал сіз бәріңіз дос боласыз, егер сіз тамақтансаңыз және тазарсаңыз емес

Сенің бетіңді тырнау мүлде менің мақсатым емес еді

Поллок сияқты қара және тең емес сызықтардан

Ал сенің ішіңде менің бір бөлігім бар, сондықтан мен қайта ораламын

Өйткені кім жақсы тұқым ексе, сол егін орып оралады

Жоқ, мен ұйықтамаймын

Өйткені, мен ұйықтап жатқанда өмір мені қатты ұстайды

Сенсіз өмір, иә, бірақ бұл парадокс

Жақсы ит әрқашан сүйекті қайда көмгенін біледі

Бірақ ит мойынсұнудан басқа ештеңе істеуді білмейді

Бұл әрқашан дерлік оның денесінің инстинктеріне сәйкес келеді

Сен иттердің арасында адам сияқты қасқырсың

Ал мен, қасқыр ретінде қаншықтарға айқайламаймын

QT

Төмен, төмен, төмен

Мен төмен, төмен, төмен түсемін

Мен сені әрқашан ойлаймын

Сіз мені жоғары, жоғары, жоғары көтеруге мәжбүр етесіз

Бірақ менімен қалма

Дүниеде менің кім екенімді білетін жалғыз сенсің

Мені өзімнен құтқаратын жалғыз адам

Өйткені кейде мен ұшатын кезде

Мен қайда екенімді де білмеймін

Мен өзімді төмен, төмен, төмен лақтыратынымды білесіз

Бірақ содан кейін мен жоғары, жоғары, жоғары көтерілемін

Ал сен әрқашан сондасың

Сіз маған не айтасыз: «Иә, балам

Сізде көп қиындықтар бар, бірақ менде де бар ».

Төмен, төмен, төмен

Мен төмен, төмен, төмен түсемін

Мен сені әрқашан ойлаймын

Сіз мені жоғары, жоғары, жоғары көтеруге мәжбүр етесіз

Бірақ менімен қалма

Төмен, төмен, төмен

Мен төмен, төмен, төмен түсемін

Мен сені әрқашан ойлаймын

Сіз мені жоғары, жоғары, жоғары көтеруге мәжбүр етесіз

Бірақ менімен қалма