La mia pazzia - Ornella Vanoni

Uomo troppo intelligente

Metà re e metà niente

Coltivava la mia mente

Alla libertà

Una notte si parlava

La seconda si ascoltava

Finché ci si ubriacava

Di felicità

M’ha insegnato lui la mia pazzia

Questa straordinaria malattia

Che ora non mi lascia mai

Schiavo della fantasia

Ogni tanto andava via

Ma tornava a casa mia

E restava un po'

E lì si ricominciava

Follemente ci si amava

Quel che in mente gli passava

Proprio non lo so

M’ha insegnato lui la mia pazzia

Questa straordinaria malattia

Che ora non mi lascia mai

Ma una sera se ne andò

E mai più da me tornò

Dove vive non lo so

Non ci penso più

Ora ho un altro uomo anch’io

Fatto a immagine di Dio

Più noioso di mio zio

E mi sento giù

M’ha insegnato lui la mia pazzia

Questa straordinaria malattia

Che ora non mi lascia mai

Uomo troppo intelligente

Metà re e metà niente

Ha lasciato la mia mente

Senza libertà

Тым ақылды адам

Жартысы патша, жартысы ештеңе

Ол менің ойымды дамытты

Бостандыққа

Бір күні түнде сөйлесіп тұрдық

Екіншісі тыңдалды

Сіз мас болғанша

Бақыттан

Ол маған ақылсыздығымды үйретті

Бұл ерекше ауру

Бұл енді мені ешқашан тастамайды

Қиялдың құлы

Анда-санда кетіп қалды

Бірақ ол менің үйіме қайтып келе жатқан еді

Және біраз уақыт қалды

Міне, қайтадан басталды

Бір-бірімізді ессіз сүйдік

Ойындағысы өтіп бара жатты

Мен шынымен білмеймін

Ол маған ақылсыздығымды үйретті

Бұл ерекше ауру

Бұл енді мені ешқашан тастамайды

Бірақ бір күні кешке ол кетіп қалды

Және ол маған ешқашан қайтып келмеді

Оның қайда тұратынын білмеймін

Мен енді ол туралы ойламаймын

Енді менің де басқа жігітім бар

Құдайдың бейнесінде жасалған

Ағамнан да қызықсыз

Ал мен өзімді көңілсіз сезінемін

Ол маған ақылсыздығымды үйретті

Бұл ерекше ауру

Бұл енді мені ешқашан тастамайды

Тым ақылды адам

Жартысы патша, жартысы ештеңе

Ойымнан шығып кетті

Бостандықсыз