Favola - Ornella Vanoni

Sognai per me un mondo con te

Un facile sogno che forse non c'è

Pensai che tu non fossi più tu

Avessi i pensieri che non trovo più

Amai in te un re che non c'è

E solo la mente mi disse chi è

Scoprii che tu, coi tuoi occhi blu

Parevi una stella caduta quaggiù

Cantai perché cantassi con me

E il canto era dolce, cantato da te

Scherzai perché ridessi di me

E un caldo sorriso sgorgasse da te

Parlai di te, parlando con me

Al mondo discorso più bello non c'è

Scoprii che tu, coi tuoi occhi blu

Parevi una stella caduta quaggiù

Infine tu tornasti lassù

E non ho più visto quei tuoi occhi blu

Rimase a me un mucchio di «se»:

«Se avesse», «se fosse», «se disse», «se c'è»

Amai, cantai, pensai e pregai

E adesso ho soltanto un ricordo oramai

Scoprii, sognai, parlai tra di me

Di un mondo, di un tempo, di un re che non c'è

Мен үшін сенімен бір әлемді армандадым

Мүмкін жоқ оңай арман

Мен сені енді сен емеспін деп ойладым

Менде енді таппайтын ойлар болды

Мен сенде жоқ патшаны сүйдім

Оның кім екенін менің санам ғана айтты

Мен сені, көк көздеріңмен таптым

Сіз мұнда құлаған жұлдызға ұқсайсыз

Мен бірге ән айту үшін ән айттым

Ән тәтті еді, сіз айтқан

Маған күлу үшін қалжыңдадым

Ал сенен жылы күлкі ұшты

Мен сен туралы айттым, менімен сөйлестім

Дүниеде бұдан артық әдемі сөз жоқ

Мен сені, көк көздеріңмен таптым

Сіз мұнда құлаған жұлдызға ұқсайсыз

Ақыры сол жаққа қайта бардың

Ал мен сенің бұл көк көздеріңді енді көрмедім

Менде көп «егер» қалды:

«Егер ол болса», «ол болса», «егер айтса», «бар болса»

Мен жақсы көрдім, ән айттым, ойладым және дұға еттім

Ал қазір менде бір ғана естелік қалды

Мен аштым, армандадым, өзіммен сөйлестім

Дүниенің, заманның, жоқ патшаның