Wilweorthunga - Obsequiae

Achlys scorned her reflection

Glaring through darkened water

Framed by stone and obscured forms

Beckoning the Keres slaughter

Why is it that men are born

As flowers never to bloom?

Seeking the wisdom of ages

Before they’re taken too soon

Where was I when I was lost?

Before I was I among you?

Was it fate that led me to this place

Or my sorrow passing through?

I once spoke to the forest

Without the company of another

The solitude that she allows

Like secrets between lovers

Offerings were left this night

So that others might know tomorrow

When all of us have kept our words

Our lives with end in sorrow

Ахлис оның рефлексиясын жек көрді

Қараңғы су арқылы жарқыраған

Таспен және күңгірт пішіндермен жиектелген

Керестің қырғынын шақырып

Неліктен ер адамдар туады

Гүлдер ешқашан гүлдемейтіндей ме?

Ғасырлар даналығын іздеу

Олар тым ерте қабылданбай тұрып

Мен жоғалған кезде қайда болдым?

Бұрын мен араларыңызда болдым ба?

Мені осы жерге апарды

Әлде менің мұңым өтіп бара жатыр ма?

Мен бірде орманмен  сөйледім

Басқа компаниясыз 

Ол рұқсат ететін жалғыздық

Ғашықтар арасындағы сырлар сияқты

Сыйлықтар осы түнде қалдырылды

Басқалар ертең білуі үшін

Барлығымыз біздің сөздерімізді сақтаған кезде

Біздің өміріміз қайғымен аяқталды