The Palms of Sorrowed Kings - Obsequiae

Barren halls of kings

Solemn and austere

Carry us through

The leaves of cruel fire

Where only remnants lay

Of all one’s acquired

Stairs fall from this tower

Beneath the ruins of battlements

Labyrinthine crypts beset by the darkened walls

Where no light ever shone upon these cursed bodies

Or the piles of stone brought from the sea

Which carry the weight of their pain

I lay gifts bestowed

Alone in sorrow

Leave me with all that I have left

Lorn, forsaken, bereft of the world

Tattered vestiges of ruined crests unfurled

Here the fallen remember their songs

In sepulchral kingdoms forever gone

Where the sea and the heavens collide

Glinting in the distance

As the moon strains with the tide

Below the standing stone, we come to confess

To a spirit departed under monuments rest

In the outstretched hands of stone

Crowns and thrones

Crumbling cold to dust

As ivy wreathes the bones

Патшалардың бос залдары

Салтанатты және қатал

Бізді алыңыз

Қатал оттың жапырақтары

Тек қалдықтары жатқан жерде

Бір алғанның барлығынан

Бұл мұнарадан баспалдақтар құлап жатыр

Қирандылардың  астында

Күңгірт қабырғалармен қоршалған лабиринттік крипттер

Бұл қарғыс атқан денелерге ешқашан жарық түспеген жерде

Немесе теңізден әкелінген тас үйінділері

Олардың ауыртпалығының ауыртпалығы

Мен сыйлықтар бердім

Қайғыда жалғыз

Маған барлығым  қалдырыңыз

Дүниеден айырылған, тасталған, жоқ

Қираған төбелердің жыртылған қалдықтары ашылды

Мұнда қаза тапқандар әндерін еске алады

Қабірлік патшалықтарда мәңгілікке жойылды

Теңіз бен аспан соқтығысқан жер

Алыстан жарқырайды

Айдың толқындары бар болғандықтан

Тұрған тастың астында біз                                                                                                            

Ескерткіштер астында кеткен рухқа тыныштық

Ұзартылған тас қолында

Тәжі және тақтары

Шаңға айналған суық

Шырмауық сүйектерге гүл шоқтары ретінде