In the Garden of Hyacinths - Obsequiae

Arise before auroral fire

Through the stone and thuja spires

Toward the gardens landing

Where petals aureate fire

All the groves still speak their names

Clarion echoes in effulgent flame

Violets so cold and abating

As cruel winds have come

To repose them from life

I’ve been alive for all these years

Counting the stars as they grow ever near

By empyrean dawn aflame

Sidereal light moves in my name

Crown me and speak my name

Come with me, far from here

Do you remember when Gods were still here?

Not lost in the depths of the brackens green

Or the sorrows of yesteryear

In the gardens of their hyacinths

We still find them near

Disconsolate cries

From the groves that lay forsaken

Marrying the pulse and the spirit

Of all that would have them awaken

Altars abandoned

Everlasting fountains of light

Аврорал отының алдында тұрыңыз

Тас және туя шпалдар арқылы

Бақша қонуға қарай

Жапырақтары от шашатын жерде

Барлық тоғайлар әлі күнге дейін өз атын айтады

Кларион  жалындаған жалында жаңғырық

Күлгіндер өте суық және баяу

Қатал жел соққанда

Оларды өмірден алшақтату үшін

Мен осы жылдар бойы тірі болдым

Жұлдыздардың жақындаған сайын оларды санау

Жарқыраған эмпириялық таңмен

Менің атымнан жұлдызды жарық жылжиды

Маған тәж кигізіп, атымды айт

Менімен жүр, бұл жерден алыс

 Құдайлардың әлі осында болған кездері есіңізде ме?

Жасыл жақшалардың тереңдігінде жоғалмаған

Немесе кешегі мұң

Гиацинттердің бақшаларында

Біз оларды әлі де жақыннан табамыз

Көңілсіз жылау

Қарапайым жатқан тоғайлардан

Импульс пен рухты үйлестіру

Мұның бәрі оларды оятуға мәжбүр етеді

Құрбандық орындары тасталған

Мәңгілік жарық  субұрқақтары