Пляски с медведем - Нейромонах Феофан

Шёл я как-то по лесу,

Шёл по грибы, по ягоды,

Вдруг из кустов неспешно

Выходит медведь косолапый.

Смотрит в очи мне хитро,

Что-то сказать желает.

Тут я смекнул лихо,

Чего-то ему не хватает.

Вроде и сыт мохнатый,

Вроде и кости целы.

Ах вот оно что, бурый,

Понял я в чем дело.

Из-за спины с охотцей

Я достаю балалайку.

Своею рукою ловкой

Давай медведь тебе я драм сыграю.

И тут раз,

Мы с медведем пустились в пляс.

Лихо косолапый казачка плясал,

В очень древлерусскай пот меня вогнал.

После пары суток волю дав ногам,

В глазах его читалось «спасибо, Феофан».

Лих был тот раз,

Когда с медведем пустились в пляс.

Мен орманды аралап жүрдім,

Мен саңырауқұлақтарға, жидектерге бардым,

Кенеттен баяу бұталардан

Елеусіз аю шығады.

Көздеріме қулықпен қарайды,

Бірдеңе айтқысы келеді.

Міне, мен атақты түсіндім

Оған бірдеңе жетіспейді.

Толық және жүнді сияқты,

Сүйектері бүтін сияқты.

Міне, қоңыр,

Мен не болғанын түсіндім.

Артынан аң аулаумен

Мен балалайканы шығарамын.

Менің епті қолыммен

Жүр, аю, мен саған драма ойнаймын.

Сосын бір рет

Аю екеуміз билей бастадық.

Әйгілі сойылаяқ казак биледі,

Бұл мені өте ежелгі орыс терге итермеледі.

Бір-екі күннен кейін аяқтарына еркіндік беріп,

Оның көзінен «Рахмет, Феофан» оқылды.

Ол кезде Лич болды

Олар аюмен билей бастағанда.