Сдавать в ремонт - Nebo7

Тебя тащил к себе обоими руками.

Жизнь не кино, но ты играла как на камеру.

Задают вопросы — чувствуем себя знатоками.

Вокруг целый мир, но я сломал по краю.

Упаковал свои чувства вместе с теми цветами.

Они нас видели на улицах, а мы где?

На свидании.

Холодно.

Пойдем выпьем дешевый кофе.

Сходим в кино когда-нибудь только если накопим.

Но нет денег, мы пытаемся копить чувства.

Зовешь к себе, но я так не хочу с тобой.

Буду сидеть дома, ты тоже дома сидишь.

И как нас сжала так вместе — это жизнь позади же.

Люблю тебя, я сам это осознаю.

Сейчас бы многое отдал за август и июль.

Но жизнь меняется и нам пора меняться тоже.

Чувства к одним кончаются, но с другими продолжатся.

Припев:2 раза

Любовь уже давно перемотана скотчем.

И у нас тоже как-то, знаешь, не клеится.

Пришли сдавать в ремонт, подошла наша очередь.

Но расставаться жалко, на тебе не видно лица.

Мы разные во всем, любовь свою не доносил.

Теряя где-то по пути билетами в корзинах.

С этих автобусов, они меня к тебе маршрутом.

Дома буду утром, люблю тебя без шуток.

Еду обратно радостный, пишу в заметках текст.

Ехать всего то пол часа, но я люблю переезды.

Улыбка на лице, нет ничего ведь отрицательного.

Прошлые шрамы?

Да не болят эти ссадины.

Наплевал, с тобой ведь действительно счастлив.

Идем на улицу, плевать что дождь сейчас час лил.

Я помню это все, прости, но придется забыть.

И от дождя у нас появились зонты.

Зато у тебя будет кольцо золотое.

И вся любовь в итоге не сведется к анатомии.

В твоих чувствах другой теперь сам утонет.

Будут сплетаться в одно, две ваших разных ладони.

Припев:2 раза

Любовь уже давно перемотана скотчем.

И у нас тоже как-то, знаешь, не клеится.

Пришли сдавать в ремонт, подошла наша очередь.

Но расставаться жалко, на тебе не видно лица.

Ол сені екі қолымен өзіне сүйреп апарды.

Өмір фильм емес, бірақ сен камера сияқты ойнадың.

Сұрақ қою – өзімізді сарапшы ретінде сезінеміз.

Айналада бүкіл әлем бар, бірақ мен шетінен сындым.

Сезімімді сол гүлдермен бірге жинадым.

Олар бізді көшеде көрді, бірақ біз қайдамыз?

Кездесуде.

Суық.

Жүр арзан кофе алайық.

Ақша жинасақ қана кинотеатрға барамыз.

Бірақ ақша жоқ, біз сезімдерді жинақтауға тырысамыз.

Сіз өзіңізге қоңырау шаласыз, бірақ мен сізбен бірге болғым келмейді.

Мен үйде боламын, сен де үйде отырсың.

Бұл бізді қалай біріктірді - бұл өмір артта қалды.

Мен сені жақсы көремін, оны өзім түсінемін.

Енді тамыз, шілде айларына көп берер едім.

Бірақ өмір өзгеріп жатыр және біздің де өзгеретін уақыт келді.

Кейбіреулер үшін сезім бітеді, ал басқалары үшін олар жалғасады.

Хор: 2 рет

Махаббат әлдеқашан таспамен оралған.

Білесің бе, әйтеуір, бұл бізге де жарамайды.

Жөндеу үшін алып кетуге келді, кезек бізге келді.

Бірақ ажырасу өкінішті, жүзіңді көрмейсің.

Біз әр нәрседен бөлекпіз, махаббатымды жеткізбедім.

Жол бойында кәрзеңкелерде билеттерді жоғалту.

Мына автобустардан олар мені маршрутпен сізге апарады.

Таңертең үйде боламын, мен сені қалжыңсыз жақсы көремін.

Мен қуанышты ораламын, мәтінді жазбаларыма жазамын.

Жол бар болғаны жарты сағат, бірақ мен қозғалуды жақсы көремін.

Жүзіңізден күлкі, теріс ештеңе жоқ.

Өткен шрамы?

Иә, бұл сызаттар ауырмайды.

Маған мән бермедім, мен сенімен шынымен бақыттымын.

Сыртқа шығайық, енді бір сағат болды жаңбыр жауып тұрғанына мән берме.

Мұның бәрі есімде, кешіріңіз, бірақ ұмытуға тура келеді.

Ал жаңбырдан қолшатыр алдық.

Бірақ сізде алтын сақина болады.

Және барлық махаббат ақыр соңында анатомияға дейін төмендемейді.

Сезімдеріңде екіншісі енді өзін суға батырады.

Олар сіздің әртүрлі алақандарыңыздың біреуіне, екеуіне біріктіріледі.

Хор: 2 рет

Махаббат әлдеқашан таспамен оралған.

Білесің бе, әйтеуір, бұл бізге де жарамайды.

Жөндеу үшін алып кетуге келді, кезек бізге келді.

Бірақ ажырасу өкінішті, жүзіңді көрмейсің.