Без приукрас - Nebo7

Интро:

Я добьюсь того, что я зачитаю весь куплет одним треком,

Иначе я не уйду от микрофона.

Всю силу в кулак,

Будто на зиму в ГУЛАГ,

Меня отправляют в невыносимый дубак,

Но я пламя разожгу и мы снова взлетим,

Весь мир облетев и вернувшись затем,

За день до побега собирай чемодан,

Ведь теперь я лучше умру чем отдам,

Мир без тебя это лишь чернота,

Не разбавить ее вечерним чаем надо.

Влюбляться давай, ты пример задавай,

Как учитель в школе, что ругал за двойку,

Я ничуть не грустный плелся домой,

Это красный 1???

да и только.

Картина меняется в худшую сторону,

Выходить больше из дома надо,

Отсиживаю яйца, гнездо барана,

И мне упреки, как столбу торнадо,

Никого не любил как тебя но,

Говорить как-то рано,

Эти звуки пиано не скрасили день,

Когда я был пьяный,

Тебя потерял, сломал как фарфор,

Из того же окна смотрю я во двор,

Там день на повторе, день сурка,

А могло бы быть лучше, одень сынка,

Мог бы сказать проснувшись на ухо,

Но теперь в этой комнате я лишь и муха,

Не мука конечно и каждый день вижу,

Как ты просыпаешься, листаешь книжки,

Кушаешь, учишься, бродишь по сотам.

Приношу неудобство, а сын мог оценки,

Мог бы с тобой просыпаться,

Но я лишь просыпал грусть и на этот семпл.

Припев:

Щелкает что-то, нет не часы, в тебе,

И хочется сказать, сказать без приукрас то,

Что что не нужны мне ночи сны,

А теперь может быть это последний раз, это последний раз…

Второй Куплет:

Сигнал посылает в туман самолет и мешает дым сигарету,

В себе схоронил чужие секреты,

А внутренний голос басом орет,

Фразы парят под потолком,

Не нужен порядок мне дураку,

В мыслях де дырки глаза дырокол,

Я мог бы к тебе идти прямиком.

Но ты живешь напротив,

И поздно по улицам ночью бродишь,

С парнями что держут в кармане наркотики,

И видела меня может годик назад,

Не слезятся мои рыбьи глаза,

Я из памяти тебя бы просто стер,

Видишь, грусть во мне и печаль,

Познакомься ты знаешь моих сестер,

Могли бы жить счастливо, детей вести в садик,

А приходя с работы рассказывать новости за день,

Но меня истязают фрагменты из детства,

Я прикован к инвалидному креслу,

Но меня истязают фрагменты из детства,

Я прикован к инвалидному креслу,

Но меня истязают фрагменты из детства,

Я прикован к инвалидному креслу,

Припев:

Щелкает что-то, нет не часы, в тебе,

И хочется сказать, сказать без приукрас то,

Что что не нужны мне ночи сны,

А теперь может быть это последний раз, это последний раз…

Кіріспе:

Мен барлық өлеңді бір тректе оқитыныма жетемін,

Әйтпесе микрофонды тастамаймын.

Барлық күш жұдырықта,

ГУЛАГта қыстағандай,

Олар мені төзгісіз емен ағашына жібереді,

Бірақ мен жалынды жағыймын, біз қайтадан ұшамыз,

Бүкіл әлемді айналып өтіп, содан кейін оралып,

Қашудан бір күн бұрын чемоданыңызды жинаңыз,

Өйткені, қазір мен бергенше өлгенім артық,

Сенсіз әлем қара

Оны кешкі шаймен сұйылтуға болмайды.

Ғашық болайық, үлгі болдың,

Мектепте екіқабат деп ұрысқан мұғалімдей,

Үйге қайтып бара жатқанда мүлде мұңаймадым,

қызыл 1 ма???

иә және тек.

Сурет нашар жағына өзгереді

Үйден көбірек шығу керек

Мен жұмыртқаны, қошқардың ұясын,

Торнадо бағанасы сияқты мені сөк,

Мен сендей ешкімді сүймедім, бірақ

Айтуға әлі ерте

Бұл фортепиано дыбыстары күнді жарқыратпады,

Мен мас болған кезде

Мен сені жоғалттым, фарфордай сындырдым

Сол терезеден мен аулаға қараймын,

Қайталанатын күн бар, Groundhog Day,

Бірақ жақсырақ болар еді, ұлыңызды киіндіріңіз,

Мен құлағымда оянамын деп айта аламын,

Бірақ қазір бұл бөлмеде мен жай ғана шыбынмын,

Ұн емес, әрине, мен күнде көремін

Қалай тұрасың, кітаптарды парақтап,

Тамақ жейсің, оқисың, бал аралайсың.

Мен ыңғайсыздық әкелемін, ал ұлым баға бере алады,

Мен сенімен бірге оянатын едім

Бірақ мен тек осы үлгіде мұңды ояттым.

Хор:

Сізде сағат емес, бірдеңе шертеді,

Әшекейсіз айтқым келеді,

Маған керегі жоқ түнгі армандар,

Енді бұл соңғы рет болуы мүмкін, бұл соңғы рет ...

Екінші жұп:

Сигнал ұшақты тұманға жібереді және темекі түтінінің алдын алады,

Өзгенің сырын өзіме көмдім,

Ал ішкі дауыс басспен айғайлайды,

Төбенің астында фразалар қалқып тұрады

Маған тәртіп керек емес, ақымақ

Ойлардағы ойда көздер тескіш,

Мен сізге тікелей бара аламын.

Бірақ сіз қарсы тұрасыз

Түннің бір уағында көше кезіп жүресің,

Есірткісін қалтасына салып жүрген жігіттермен

Ол мені бір жыл бұрын көрген шығар,

Балық көзім сумайды,

Мен сені жадымнан өшірер едім,

Көрдің бе, мендегі мұң мен мұң,

Танысыңыз, әпкелерімді білесіз,

Біз бақытты өмір сүре аламыз, балаларды балабақшаға апарамыз,

Ал сіз жұмыстан үйге күннің жаңалықтарын айту үшін келгенде,

Бірақ мені балалық шағымның үзінділері қинады,

Мен мүгедектер арбасына байланғанмын,

Бірақ мені балалық шағымның үзінділері қинады,

Мен мүгедектер арбасына байланғанмын,

Бірақ мені балалық шағымның үзінділері қинады,

Мен мүгедектер арбасына байланғанмын,

Хор:

Сізде сағат емес, бірдеңе шертеді,

Әшекейсіз айтқым келеді,

Маған керегі жоқ түнгі армандар,

Енді бұл соңғы рет болуы мүмкін, бұл соңғы рет ...