Я подарю тебе сад - Наталия Власова

Я подарю тебе сад

На берегу моря.

Там на деревьях в закат

Растёт любовь вместо горя.

И ты коснёшься рукой

Одной из них не случайно.

Одна из них — это я,

Твоя нечайная тайна.

Я подарю тебе дом,

Чужым глазам незаметный.

Его найдёшь в саду том,

Он будет утренне-светлым.

И будет музыка в нём,

Едва ты снимешь одежды.

Потом уснёшь на плече

Моём заботливом, нежном.

Я подарю тебе сад,

Где бродят олени.

И от такой красоты

Ты упадёшь на колени.

Там на деревьях в закат

Растёт любовь вместо горя.

Я подарю себе сон

На берегу моря…

Мен саған бақша беремін

Теңіз жағасында.

Онда күн батқанда ағаштарда

Қайғы орнына махаббат өседі.

Ал сіз қолыңызбен түртіңіз

Олардың бірі кездейсоқ емес.

Солардың бірі менмін

Сенің құпия сырың.

Мен саған үй беремін

Басқа адамдардың көзіне көрінбейді.

Оны сол бақтан табасың,

Таңертеңгілік болады.

Оның ішінде музыка болады,

Киіміңді шешкен бойда.

Содан кейін сіз иығыңызға ұйықтап кетесіз

Менің қамқорым, жұмсақым.

Мен саған бақша беремін

Бұғылар жүрген жерде.

Және мұндай сұлулықтан

Сіз тізеңізге құлайсыз.

Онда күн батқанда ағаштарда

Қайғы орнына махаббат өседі.

Мен өзіме арман беремін

Теңіз жағасында…