Krakowski Spleen - Natalia Przybysz

Chmury wiszą nad miastem

Ciemno i wstać nie mogę

Naciągam głębiej kołdrę

Znikam, kulę się w sobie

Powietrze gęste i lepie

Wilgoć osiada na twarzach

Ptak smętnie siedzi na drzewie

Leniwie pióra wygładza

Poranek przechodzi w południe

Bezwładnie mijają godziny

Czasem zabrzęczy mucha

W sidłach pajęczyny

A słońce wysoko, wysoko

Świeci pilotom w oczy

Ogrzewa niestrudzenie

Zimne niebieskie przestrzenie

Czekam na wiatr, co rozgoni

Ciemne skłębione zasłony

Stanę wtedy na «Raz!»

Ze słońcem twarzą w twarz (x2)

Ulice mgłami spowite

Toną w ślepych kałużach

Przez okno patrzę znużona

Z tęsknotą myślę o burzy

A słońce wysoko, wysoko

Świeci pilotom w oczy

Ogrzewa niestrudzenie

Zimne niebieskie przestrzenie

Czekam na wiatr, co rozgoni

Ciemne skłębione zasłony

Stanę wtedy na «Raz!»

Ze słońcem twarzą w twarz (x3)

Қаланың үстін бұлттар басып тұр

Қараңғы, мен тұра алмаймын

Мен қақпақтарды тереңірек түсіремін

Мен жоғалып кетемін, өз-өзіме қорқамын

Ауа қалың және жақсырақ

Ылғал бетке ағып кетеді

Құс мұңайып ағашта отырады

Ол қауырсындарды жалқаулап тегістейді

Таң түске айналады

Сағаттар өтеді

Кейде шыбынның дыбысы шығады

Өрмектердің торында

Ал күн биік, биік

Ол ұшқыштардың көз алдында жарқырайды

Жалықпай қызады

Суық көк кеңістіктер

Желдің қуып кетуін күтемін

Қараңғы бүктелген перделер

Содан кейін мен «Бір рет!» деп тұрамын.

Күнмен бетпе-бет (x2)

Көшелерді тұман басқан

Олар соқыр шалшықтарға батып кетеді

Терезеден шаршап қараймын

Мен дауылды аңсаймын

Ал күн биік, биік

Ол ұшқыштардың көз алдында жарқырайды

Жалықпай қызады

Суық көк кеңістіктер

Желдің қуып кетуін күтемін

Қараңғы бүктелген перделер

Содан кейін мен «Бір рет!» деп тұрамын.

Күнмен бетпе-бет (x3)