Падает снег - Муслим Магомаев

Холодный вечер,

В мире и в сердце зима.

Снег лег на плечи,

На асфальт и дома.

Точно так же шел он,

Когда мы встречались,

Что горе, что счастье, —

Ему все равно.

Он опять идет, опять,

И не хочет он понять.

Что грусть о тебе он,

Бесконечный и белый.

И снова вечер,

Кружится снег надо мной.

Мудрый и вечный,

Он ни добрый, ни злой.

Просто он напомнил

О счастье недавнем.

Пришел, как всегда, он,

А ты не придешь.

Он опять идет, опять,

И не хочет он понять.

Что грусть о тебе он,

Бесконечный и белый.

Что грусть о тебе он,

Бесконечный и белый.

суық кеш,

Дүниеде де, жүректе де қыс.

Иығыма қар жауды

Асфальтта және үйде.

Ол да солай жүрді

Біз кездескен кезде

Қандай қайғы, қандай бақыт, -

Ол бәрібір.

Ол тағы барады, қайтадан

Ал ол түсінгісі келмейді.

Ол саған қандай өкінішті

Шексіз және ақ.

Және тағы да кеш

Үстімде қар айналып тұр.

Дана және мәңгілік

Ол жақсы да, жаман да емес.

Ол жай ғана еске салды

Соңғы бақыт туралы.

Ол әдеттегідей келді,

Ал сен келмейсің.

Ол тағы барады, қайтадан

Ал ол түсінгісі келмейді.

Ол саған қандай өкінішті

Шексіз және ақ.

Ол саған қандай өкінішті

Шексіз және ақ.