Symphony of the Damned - Morgana Lefay

In nomansland between heaven and hell

Madness is chanting my name

Thousand souls erratic in life

Chained in no place berawed their heaven

Out of tune noises pulsating my mind

A fatal opera inferno of sounds

My conscience fading, fading

Nowhere in time

Yesterday is tomorrow and today

Shadeless faces souls with no name

Standing hypnotized going insane

Hearing helplessly

Listen…

To the symphony of the damned

I search for light that I can’t find

I search for shadows in this life behind

From south of heaven they are calling me

Through this hysterical psychic custody

I feel hands of compact nothing

Tighten its grip on me

Symphony of the damned

Corridors blindly, I can see them

Flashing by in the shadows of my conscience

There is a voice calling for my soul

In my mind the senses overflowing

To a peak past of what is human

As a god I spread my wings I can fly

I am alive, I got the fire, got the rage

Like a giant bird of prey, I am the night

I am the dark, I am the raven, I am the one

That you would call descended from the sky

Like tears lost in the rain that music fades…

I am sweeping over paradise

Where this god rules in disguise

Further on to a higher place

Where I’m promised to be born again

Like tears lost in the rain that music fades…

That symphony of the damned

Жұмақ пен тозақ арасындағы көшпелі елде

Ақылсыздық менің атымды айтып жатыр

Өмірде мыңдаған жан тұрақсыз

Ешбір жерде шынжырланып, олардың аспаны азап шекпеді

Санасыз дыбыстар миымды дірілдейді

Дыбыстардың  өлімге әкелетін  опера тозағы

Менің ар-ұжданым әлсірейді

Ешқандай уақыт

Кеше  ертең және бүгін

Аты-жөні жоқ жандар

Гипноздан тұрып есінен танып қалды

Шарасыз есту

Тыңдау…

Қарғыс              симфония        

Мен таба алмайтын жарықты іздеймін

Мен өмірдің артындағы көлеңкелерді іздеймін

Олар мені аспанның оңтүстігінен шақырып жатыр

Бұл истерикалық психикалық қамау арқылы

Мен қолдар жиыспаған ештеңені                                     қолдар           өз                 өз                         өз                                                                                                                                                                            |

Мені қатты ұстаңыз

Қарғыс      симфониясы

Дәліздер соқыр, мен оларды көріп тұрмын

Ар-ұжданымның көлеңкесінде жыпылықтайды

Менің жанымды шақыратын дауыс  бар

Санамда сезім толып жатыр

Адам дегеннің өткен шыңына 

Мен құдай қанатымды тарам ұша аламын 

Мен тірімін, от алдым, ашуландым

Алып жыртқыш құс сияқты мен түнмін

Мен қараңғымын, мен қарғамын, менмін

Сіз аспаннан түскен деп атайтын едіңіз

Музыка өшетін жаңбырда жоғалған көз жасы сияқты…

Мен жұмақтың үстін сыпырып жатырмын

Бұл құдай жасырын түрде басқаратын жерде

Әрі қарай жоғары жерге 

Қайтадан тууға  уәде етілген жер

Музыка өшетін жаңбырда жоғалған көз жасы сияқты…

Қарғыс атқандардың сол симфониясы