31/09 - Mecna

Quando penso a come era

Cerco di non ridere

Mi ricordo quella sera

Sembrava impossibile

Tu non conosci il paradiso, no

Ma senti gli altri che ci vivono

Non ci sei stata ed il pericolo è di non andarci mai

Quest’ansia è un antidolorifico

Ma dal sapore sembra insipido

Il cielo all’inferno è sempre limpido

Ma non guardarlo mai

Non capisco come mai

Siamo soli e ci perdiamo quasi sempre

Pensa a quando mi vedrai

Dirti addio proprio il 31 di settembre

Fragile come il vento che ci tiene

E facile, come quello che ci viene

Se vorrai conto i giorni e gli attimi

Come non vedere l’ora di scappare via di qua

Nascondo i miei pensieri nei posti più impensabili

Come fossero condom tra sedili reclinabili

Di quando ti appartavi con la macchina nel buio del parcheggio

Fuori dal campo da baseball

Che dove abiti non capiti più da queste parti

Perché è vero che alla gente gli serve quando gli manchi

E non è che poi rischiamo di incontrarci al mare

Ricordi tra gli scogli, la sabbia, un pezzo di pane

Siamo fatti come l’uno per l’altra, però il tuo uno è un altro

Ha un po' di barba come me, credo sia pure alto

Però non canta come me perché io, dai, non canto

Scrivo parole sulla musica di un altro

E quanto gasa dire: «Ho fatto un disco»

Quanto l’aspetti?

Quanto ti capisco

Cerchi un tabacchi, io sto cercando Cristo

Per ogni uomo che hai incontrato

Ce n'è un altro che non hai mai visto

Per ogni volta che ho giurato avrai un indizio e scompaio

Come si fa con la magia sul palco

La gente applaude ma per tutt’altro

A distanza e d’impatto

E suspance e tu intanto

Io che conosco il paradiso so

Che ogni timore spesso è ciclico

Non si raggiunge un obbiettivo no

Senza sfregiarsi mai

Se resti calmo come dicono

Sprechi soltanto il tempo a dirtelo

Il cielo all’inferno è sempre limpido

Ma non guardarlo mai

Non capisco come mai

Siamo soli e ci perdiamo quasi sempre

Pensa a quando mi vedrai

Dirti addio proprio il 31 di settembre

Fragile come il vento che ci tiene

E facile, come quello che ci viene

Se vorrai conto i giorni e gli attimi

Come non vedere l’ora di scappare via di qua

Қалай болғанын ойласам

Мен күлмеуге тырысамын

Сол кеш есімде

Бұл мүмкін емес болып көрінді

Сіз аспанды білмейсіз, жоқ

Бірақ сол жерде тұратын басқаларды тыңдаңыз

Сіз ол жерде болған жоқсыз және қауіп ол жерге ешқашан бармау

Бұл алаңдаушылық ауырсынуды басатын құрал

Бірақ дәміне қарай жұмсақ болып көрінеді

Тозақтағы жұмақ әрқашан ашық

Бірақ ешқашан қарамаңыз

Неге екенін түсінбеймін

Біз жалғызбыз және біз әрқашан дерлік адасып қаламыз

Мені қашан көретініңді ойла

31 қыркүйекте қоштасайық

Бізді ұстап тұрған жел сияқты нәзік

Бұл бізге келетін нәрсе сияқты оңай

Күндер мен сәттерді санағың келсе

Бұл жерден қашуды қалай күтпеске

Мен ойларымды ойға келмейтін жерлерге жасырамын

Олар отыратын орындықтардың арасындағы мүшеқап сияқты

Сіз көлікті тұрақтан қараңғыда қалдырған кезде

Бейсбол алаңынан тыс

Сіз тұратын жерде сіз енді бұл бөліктерде болмайды

Өйткені, сені сағынғанда адамдар керек екені рас

Ал теңізде кездесуге тәуекел етпейтін сияқтымыз

Тас арасындағы естеліктер, құм, бір үзім нан

Біз біріміз үшін жаралғанбыз, ал сенікі басқа

Оның да мен сияқты сақалы бар, бойы да ұзын деп ойлаймын

Бірақ ол мен сияқты ән айтпайды, өйткені мен ән айтпаймын

Мен басқа біреудің музыкасы туралы сөз жазамын

Және қанша газ: «Мен рекорд жасадым» деп айтуға болады.

Сіз оны қанша уақыт күтесіз?

Мен сені қаншалықты түсінемін

Темекіші іздеп жүрмін, мен Мәсіхті іздеймін

Сіз кездестірген әрбір ер адам үшін

Сіз көрмеген тағы біреуі бар

Мен ант берген сайын, сен бір анықтама аласың, мен жоқ боламын

Сахнадағы сиқырмен жасалғандай

Адамдар қол шапалақтайды, бірақ басқаша

Қашықтықта және соққымен

Ал күдікті және бұл арада сіз

Аспанды білетін мен білемін

Барлық қорқыныш жиі циклдік болады

Сіз мақсатқа жете алмайсыз

Ешқашан тыртықсыз

Олар айтқандай сабырлы болсаң

Сіз өзіңізге айтып уақытты босқа өткізесіз

Тозақтағы жұмақ әрқашан ашық

Бірақ ешқашан қарамаңыз

Неге екенін түсінбеймін

Біз жалғызбыз және біз әрқашан дерлік адасып қаламыз

Мені қашан көретініңді ойла

31 қыркүйекте қоштасайық

Бізді ұстап тұрған жел сияқты нәзік

Бұл бізге келетін нәрсе сияқты оңай

Күндер мен сәттерді санағың келсе

Бұл жерден қашуды қалай күтпеске