Visions Of Johanna - Marianne Faithfull

Ain’t it just like the night to play tricks when you’re tryin' to be so quiet?

We sit here stranded, though we’re all doin' our best to deny it

And Louise holds a handful of rain, temptin' you to defy it

Lights flicker from the opposite loft

In this room the heat pipes just cough

The country music station plays soft

But there’s nothing, really nothing to turn off

Just Louise and her lover so entwined

And these visions of Johanna that conquer my mind

In the empty lot where the ladies play blindman’s bluff with the key chain

And the all-night girls they whisper of escapades out on the «D"train

We can hear the night watchman click his flashlight

Ask himself if it’s him or them that’s really insane

Louise, she’s all right, she’s just near

She’s delicate and seems like the mirror

But she just makes it all too concise and too clear

That Johanna’s not here

The ghost of 'lectricity howls in the bones of her face

Where these visions of Johanna have now taken my place

Now, little boy lost, he takes himself so seriously

He brags of his misery, he likes to live dangerously

And when bringing her name up

He speaks of a farewell kiss to me

He’s sure got a lotta gall to be so useless and all

Muttering small talk at the wall while I’m in the hall

How can I explain?

Oh, it’s so hard to get on

And these visions of Johanna, they kept me up past the dawn

Inside the museums, Infinity goes up on trial

Voices echo this is what salvation must be like after a while

But Mona Lisa musta had the highway blues

You can tell by the way she smiles

See the primitive wallflower freeze

When the jelly-faced women all sneeze

Hear the one with the mustache say, «Jeeze

I can’t find my knees»

Oh, jewels and binoculars hang from the head of the mule

But these visions of Johanna, they make it all seem so cruel

The peddler now speaks to the countess who’s pretending to care for him

Sayin', «Name me someone that’s not a parasite and I’ll go out and say a prayer

for him»

But like Louise always says

«Ya can’t look at much, can ya man?»

As she, herself, prepares for him

And Madonna, she still has not showed

We see this empty cage now corrode

Where her cape of the stage once had flowed

The fiddler, he now steps to the road

He writes ev’rything’s been returned which was owed

On the back of the fish truck that loads

While my conscience explodes

The harmonicas play the skeleton keys and the rain

And these visions of Johanna are now all that remain

Тыныш болғың келгенде, трюк ойнау түн сияқты емес пе?

Біз осында жаяу отырамыз, бірақ біз бәріміз оны жоққа шығарамыз

Ал Луиза бір уыс жаңбырды ұстап       сені жауын                                                                                                                                                                                  

Қарсы шатырдан шамдар жыпылықтайды

Бұл бөлмеде жылу құбырлары жай ғана жөтеледі

Ел музыка станциясы жұмсақ ойнайды

Бірақ өшіретін ештеңе жоқ

Тек Луиза мен оның ғашығы бір-бірімен араласып кетті

Иоганнаның бұл көріністері менің ойымды жаулап алады

Бос лотта ханымдар кілт тізбегімен соқырдың блефін ойнайды

Ал түні бойы сыбырласатын қыздар «D» пойызында қашып кетеді

Түнгі күзетшінің қол шамын шертетінін естиміз

Өзіңізден оның өзі ме, олар шынымен ессіз ба деп  сұраңыз

Луиза, оның бәрі жақсы, ол жақында

Ол нәзік және айнаға ұқсайды

Бірақ ол барлығын тым қысқа және тым түсінікті етіп жасайды

Бұл Йоханна мұнда жоқ

Бетінің сүйектерінде электр тоғының елесі айқайлайды

Джоханнаның осы көріністері енді менің орнымды басады

Кішкентай бала енді жоғалып кетті, ол өзін байсалды қабылдайды

Ол өзінің азаптылығымен мақтанады, қауіпті өмір сүруді ұнатады

Және оның атын айтқан кезде

Ол маған қоштасу туралы айтады

Оның соншалықты пайдасыз болуы үшін көп өтірік бар екені анық

Мен залда                                    залға  қабырғаға  ұсақ-түйек  әңгімелерді күбірлеп 

Қалай түсіндіре аламын?

О, бұл      қиын                                                    қиын                                             қиын                                           қиын                                                                          қиын 

Иоганнаның бұл көріністері мені таң атқанша оятты

Мұражайлардың ішінде шексіздік сынақтан өтеді

Дауыстар жаңғырық, бұл құтқарылу біраз уақыттан кейін болуы керек

Бірақ Мона Лиза мұстада тас жол блюзі болды

Сіз оның жымиды жолымен айта аласыз

Қарапайым қабырға гүлінің мұздатуын қараңыз

Желе жүзді әйелдердің бәрі түшкіргенде

Мұрты бардың: «Из

Мен тіземді таба алмаймын»

О, қашырдың басынан асыл тастар мен дүрбі ілулі тұр

Бірақ Йохананың осы көріністері, олар мұның бәрі соншалықты қатал болып көрінеді

Саудагер енді оған қамқорлық жасап жүрген графинямен сөйлеседі

«Маған паразит емес адамның атын атаңыз, мен сыртқа шығып, дұға оқимын» деп айту

ол үшін»

Бірақ Луиза үнемі айтатындай

«Көп қарай алмайсың, солай ма?»

Ол өзі оған дайындалуда

Ал Мадонна, ол әлі көрсеткен жоқ

Біз бұл бос торды қазір корродты көреміз

Бір кездері оның сахна киімі ағып кеткен жерде

Учидлер, ол қазір жолға қадам жасайды

Ол барлық қарыздың қайтарылғанын жазады

Жүк тиейтін балық таситын көліктің артқы жағында

Менің ар-ұжданым жарылып жатқанда

Гармоника қаңқа пернелерін және жаңбырды ойнайды

Ал Иоганнаның осы көріністері енді қалғаны ғана