Суррогат - ЛЖЕДМИТРИЙ IV, DEEP-EX-SENSE

Кто-то сменил замок, и сюда больше не подходит мой скрипичный ключ

Нотный стан мутировал в бич, а тот бич - в петлю

В каждом произведении солоно плакался

Но лишь выказывал свою безыдейность с нового ракурса

Гнать рефлексию, что сделала меня излишне кротким

Как вычерпывать воду напёрстком из подгнившей лодки

Муза в коме, что же пустит в пляс ее как ток?

Местный химик протянул мне капсулу, глоток:

Передо мной на половице высекается неведомый чертёж

Инструмента, что элементами корпуса едва ли с обычным схож:

Идеально симметричные хребты от арфы, словно горгульи крылья

Клавиши кругом, а в нем перетянуты струны, являя оккультный символ

И вот он собран в моей каморке-

К сакральным сферам желанный допуск

И звуки словно наречие мертвых

Но рождали миру мой магнум опус

Я лишь записывал, он играл сам

Пролагая к искушённым сердцам

Универсальный путь из черных партитур

И по нему стартует мой концертный тур

Первый зал пышет интригой

Свет.

Музыка звучит сама

Но как резко запущенный триггер

Всех начала сводить с ума

Люди побежали к выходу в животной панике

"Неужели вы меня дослушивать не станете??"

Раз так, я под занавес со свечей встал

И с ними поджёг этот зал...

Жажда славы завела меня в ловушку

Облаченным в звук из преисподней пришел геноцид

Музыка дана лишь человечьим душам

Все, что приходит извне - преследует цель - навредить.

Моих батарей хватит еще лет на пятьсот

Но я видел уже и детей, и отцов

Все сюжеты концовок и день, когда солнце

Обратило последнего человека в песок

Мой создатель идеалистом был

Понимал, что миром правила беллетристика

Только шедевр писателю не осмыслить -

Простому человеку не хватит и пары жизней

Вот и главный страх творца: жизнь потратить попусту

Не создав свой magnum opus, он не сдавался до конца

И вот среди развалин и руин

Я все пишу роман его мечты

Он заложил в меня свои черты

Чтоб жить, когда читатели мертвы

Но я механизм, мне чуждо искусство

Его создавали только их чувства и хрупкость

А в моей программе не было вкуса и пульса

И мои каракули - то лишь буквы.

И пусть

Слова сплелись без смысла и без цели

Роман, что был написан за столетия

Явил собой не кассовый бестселлер

А лишь тысячеглавое плацебо.

Тайна, что я постиг

Искусство не бывает без слабости

От радости, боли или от тоски

Пустые полотна заполнял эскиз

Слыша звуки мелодий в щебетанье птиц

Они видели любовь в лепестках гвоздик

На уровне эмоций создав язык -

Тот шифр, что дано понимать лишь им.

Біреу құлыпты ауыстырды және менің жоғары жиілік кілті енді бұл жерге сыймайды.

Таяқ мутацияға ұшырап, қасіретке айналды, ал ол ілмекке айналды

Солоно әр жұмыста жылады

Бірақ ол жаңа қырынан ғана өзінің тапшылығын көрсетті

Мені қажетсіз момын қылатын Drive рефлексиясы

Шіріген қайықтағы суды саусағымен қалай кептіруге болады

Муза комада жатыр, оны ағындай билейтін не?

Жергілікті химик маған капсула берді, бір жұтым:

Менің алдымда еден тақтасында белгісіз сурет қашалған

Корпустың әдеттегі элементтеріне ұқсамайтын құрал:

Гаргойл қанаттары сияқты арфадан тамаша симметриялы жоталар

Кілттер шеңберде, ал жіптер оның ішіне тартылып, оккульттік символды көрсетеді

Міне, ол менің шкафымда жиналады -

Қасиетті сфераларға қол жеткізу

Ал дыбыстар өлілердің сөйлеуіндей

Бірақ олар әлемге менің басты туындымды дүниеге әкелді

Мен жаңа ғана жаздым, ол өзі ойнады

Азғырылған жүректерге төселу

Қара ұпайлардың әмбебап жолы

Бұл менің концерттік турымды бастайды

Бірінші зал интригаға толы

Жарық.

Музыка өздігінен естіледі

Бірақ өткір триггер сияқты

Барлығын жынды ете бастады

Адамдар жануарлардан қорқып, шығуға жүгірді.

-Сен мені тыңдамайсың ба?

Олай болса, шырақпен шымылдық астынан тұрдым

Олармен бірге бұл залды өртеп жіберді ...

Даңққа деген құштарлық мені тұзаққа түсірді

Жер асты әлемінен дыбыс киген геноцид келді

Музыка адамның жан дүниесіне ғана беріледі

Сырттан келгеннің бәрі зиян келтіруді көздейді.

Менің батареяларым тағы бес жүз жылға жетеді

Бірақ мен балаларды да, әкелерді де көрдім

Соңы мен күннің барлық сюжеттері

Соңғы адамды құмға айналдырды

Менің жаратушым идеалист болды

Мен әлемді көркем әдебиет билейтінін түсіндім

Шедеврді жазушы ғана түсіне алмайды -

Қарапайым адам бір-екі өмірге жетпейді

Міне, жаратушының басты қорқынышы: өмірді босқа өткізу

Өзінің керемет туындысын жасамай, ол соңына дейін берілмеді

Ал енді қирандылар мен қирандылар арасында

Мен оның армандаған романын жазуды жалғастырамын

Ол менің бойымдағы қасиеттерді бойыма сіңірді

Оқырмандар өлген кезде өмір сүру

Бірақ мен механизммін, өнер маған жат

Бұл олардың сезімдері мен нәзіктігінен ғана жасалған

Ал менің бағдарламамда дәм де, тамыр соғу да болған жоқ

Ал менің дудтерім тек әріптер.

Оны жібер

Мағынасыз, мақсатсыз бір-бірімен араласқан сөздер

Ғасырлар бойы жазылған роман

Табыс әкелмейтін бестселлерді ашты

Бірақ мың басты плацебо ғана.

Мен түсінген жұмбақ

Өнердің осалдығы жоқ емес

Қуаныштан, азаптан немесе сағыныштан

Бос кенептер толтырылған эскиз

Құстардың сайрауындағы әуендердің үнін есту

Олар қалампыр жапырақтарынан махаббатты көрді

Эмоциялар деңгейінде тіл тудыра отырып -

Тек олар түсінетін шифр.