I - DEEP-EX-SENSE

Вечно один.

Вечно один.

С рюкзаком за спиной на млечном пути.

Далеко мне до пятиконечных светил.

Все запомнят способный привлечь примитив.

Я, как шиноби, все время в тени, чтоб вонзить свой клинок тебе в горло.

Я, как Шинобу, все время в тени, но в тени у кого-то другого.

Сомнительное счастье - быть запертым в теле в попытках реализовать все идеи.

И каждый из нас уже бог, но тот мир, что храним в голове, не создать за семь дней.

И когда-нибудь я стану сильнее, но не в данной вселенной, не в данное время,

А пока что тот мир, что в моей голове, я всего лишь загружаю на файлообменник.

Мне не являлся шестикрылый серафим, свои унылые стихи

Писал с азартом характерным для психически больных.

Смотрел на них, как на могилу некрофил -

Это мой способ хоть ненадолго покинуть этот мир.

Где жаждем быть любимы мы людьми, готовы жертвовать любыми мы людьми

И даже временем с любимыми людьми.

На кой?

Ведь больше всех любимы мы одним - собой!

Я мог деревом быть в тех лесах, где течет Флегетон,

Но я в Стиксе утопну, я стать обречен его дном,

Из грехов уличенный в одном: в этом мире скучать - моветон.

И все мы одинаковы в погоне за высотами:

"Смотрите все, особая особа я!"

Тут нет друзей, если ловит сотовый,

Отчаяние приходит с опытом, на радость оставляя только доли сотые.

Наверное, тяжело давать концерты с эшафота.

И, куда бы не пошел, повсюду ненависть к шогготам.

Почему так плохо быть собой, но выше кого-то

Ставить себя нынче норма.

И, что не город, то типичный Готэм.

Выгляни в окно - там всюду грязь и нуар,

Слепые пингвины все так же бороздят тротуары.

Земля стоит на трех потушенных бычках,

Что лежат в бутылке из-под пива, где-то в мусорном баке за баром.

Ты снова скажешь, будто я нищеброд и нытик.

"Это бесплодие успеха, знаешь, Дип, из тебя ничего не выйдет!"

Рядом со мною были взгляды презрения, росли стеною пыли.

Все моральные уроды меня посчитали слабым.

Я не желаю знать их, в рядах устрою отсев.

Не важно сколько денег у тебя, власти и славы,

Когда-нибудь ты просто так же сдохнешь, как все.

И ты поймешь сразу человек, там ничего нет,

Как у тебя внутри - ты пустота в квадрате, домик для червей.

И свои принципы железные ты продал на чермет.

Все мои люди яуджа - на Земле их почти нет.

Я вырос среди змей, меня не раз так спасала окраска -

Все верили я правда коралловый аспид, хоть и не долго.

Но нет, мы не шакалы, мы просто худые волки.

Вновь скарабей нам перевернет игру

И так за кругом идет круг и, как всегда,

Эго звезды приумножит вес никчемному нутру,

Превращая ее в черную дыру.

Я снова режу по живому, будто чокнутый хирург,

Но свой "профиль" не найду, хоть и век компьютерный.

Шмотки, шмары, шоблы - я чужой в этом кругу,

Я выступаю на корпоративах Вейланд-Ютани.

Кумиры как боги, постеры как иконы,

И каждый из нас - Боконон.

И новый языческий идол сменяет другого,

А старый уже не канон.

То ты не модный, если нет балахона,

То не модный, если есть балахон.

И когда-то Прометей дал огонь нам,

Но не модно нынче стало тепло.

Вечно один.

Вечно один.

С рюкзаком за спиной на млечном пути.

Әрқашан жалғыз.

Әрқашан жалғыз.

Сүт жолында рюкзакпен.

Мен бес бұрышты шамдардан алыспын.

Әрбір адам тартуға қабілетті қарабайырды есте сақтайды.

Мен шиноби сияқтымын, пышағымды көмейіңе батыру үшін әрқашан көлеңкеде.

Мен, Шинобу сияқты, әрқашан көлеңкеде, бірақ басқа біреудің көлеңкесінде боламын.

Күмәнді бақыт - барлық идеяларды жүзеге асыруға талпыныспен денеге құлыптау.

Әрқайсымыз онсыз да құдаймыз, бірақ біздің басымызда ұстаған дүниені жеті күнде жарату мүмкін емес.

Бір күні мен күштірек боламын, бірақ бұл ғаламда емес, қазір емес,

Бұл арада менің басымдағы әлемді мен жай ғана файлды хостинг қызметіне жүктеймін.

Алты қанатты сераф маған көрінбеді, мұңайған өлеңдерім

Ол психикалық ауруға тән құмарлықпен жазды.

Мен оларға некрофилдің моласы сияқты қарадым -

Бұл менің бұл дүниеден біраз уақытқа кететін жолым.

Адамдардың сүйіспеншілігіне ие болғымыз келетін жерде біз кез келген адамдарды құрбан етуге дайынбыз

Және тіпті жақын адамдармен уақыт өткізу.

Не туралы?

Өйткені, бәрінен бұрын бізді біреу жақсы көреді - өзіміз!

Мен Флегтон ағып жатқан ормандарда ағаш бола аламын,

Бірақ мен Стикске батып кетем, оның түбіне түсемін,

Бір күнәнің ішінде: бұл дүниеде зерігу – жаман мінез.

Ал биіктерге ұмтылуда бәріміз бірдейміз:

«Бәріне қараңыз, мен ерекше адаммын!»

Ұяшықты ұстап алсаң, мұнда достар жоқ,

Үмітсіздік тәжірибемен келеді, қуанышқа тек жүзден бір бөлігін қалдырады.

Оралдан концерт беру қиын болуы керек.

Ал ол қайда барса, барлық жерде Шогготтарға деген өшпенділік бар.

Неліктен өз-өзіңмен, бірақ біреуден жоғары болу соншалықты жаман?

Бұл күндері өзіңізді қалыпты жағдайға айналдырыңыз.

Ал, не қала емес, содан кейін типтік Готам.

Терезеден қараңыз - барлық жерде кір мен қара

Соқыр пингвиндер әлі де тротуарларды жыртып жүр.

Жер үш сөнген гобидің үстінде,

Сыра бөтелкесінде не бар, бардың артындағы қоқыс жәшігінде.

Тағы да айтасың, мені арамза, ыңырсыған.

«Жетістіктің бедеулігі ғой, білесің бе, Терең, сенен ештеңе шықпайды!

Менің айналамда шаң дуалдай өсіп келе жатқан менсінбеушілік көрінді.

Барлық моральдық ақымақтар мені әлсіз деп санады.

Мен оларды білгім келмейді, мен қатарда скрининг ұйымдастырамын.

Қанша ақша, билік пен атақ болса да,

Бір күні сен де басқалар сияқты өлесің.

Сіз адамды бірден түсінесіз, онда ештеңе жоқ,

Ішінде қалайсың – алаңдағы қуыссың, құрт үйсің.

Ал сіз темір тұлпарларыңызды қара металға саттыңыз.

Менің барлық адамдарым - Яуджа - жер бетінде олар дерлік жоқ.

Мен жыландардың арасында өстім, бояу мені бірнеше рет құтқарды -

Көп ұзамай болса да, бәрі менің шынымен де маржан болғаныма сенді.

Бірақ жоқ, біз шақал емеспіз, біз тек арық қасқырлармыз.

Тағы да скараб ойынды біз үшін айналдырады

Осылайша шеңбер айналады және айналады және әдеттегідей

Жұлдыздың эгосы түкке тұрғысыз ішекке салмақ қосады,

Оны қара тесікке айналдыру.

Мен жынды хирург сияқты тіріге қайта кесілдім

Бірақ компьютер заманы болса да, мен өзімнің «профильімді» таба алмаймын.

Киім, шмаралар, шоблы - Мен бұл шеңберде бейтаныспын,

Мен Вейланд-Ютани корпоративтік іс-шараларында сөйлеймін.

Пұттар құдайлар сияқты, плакаттар белгішелер сияқты,

Әрқайсымыз Бокононбыз.

Ал жаңа пұтқа табынушы пұт басқасын ауыстырады,

Ескісі енді канон емес.

Егер капюшон болмаса, сіз сәнді емессіз,

Егер капюшон болса, бұл сәнді емес.

Бірде Прометей бізге от берді,

Бірақ қазір сән емес, жылы болып кетті.

Әрқашан жалғыз.

Әрқашан жалғыз.

Сүт жолында рюкзакпен.