All That I've Loved (For Barbara) - Lucy Spraggan

They didn’t ask him to leave when the bell rang,

drinking whiskey much older than I am.

I sat and I watched him, watching his watch

and he turned round and asked me the time.

The waitress wandered across from the kitchen,

she was ever so slightly singing.

A song he once knew,

a beautiful tune.

And he wished that he knew it once more.

He asked me

'Where do you go, when your mind doesn’t work with your soul?

I have memories made.

Now I can’t put a face to a name.

Do you know who I am?

Where did I go?

And where have I been?

Do you know who I am?

All that I’ve loved and all that I’ve seen seems to go.'

There she sat with her tea in the garden,

didn’t remember why we were arguing.

the point had been lost, she forgot where it was,

so she told me the story again.

She had told me to look in the kitchen,

she said some of her things had gone missing.

They all had been stored where she kept them before.

It’s was only her mind that had changed.

She asked me

'Where do you go, when your mind doesn’t work with your soul?

I have memories made.

Now I can’t put a face to a name.

Do you know who I am?

Where did I go?

And where have I been?

Do you know who I am?

All that I’ve loved and all that I’ve seen seems to go.'

Every breeze running through every tree and every fallen leaf,

that’s you, my friend.

I know the world will change

but you will know my name

when I see you again.

Do you know who I am?

Where did I go?

And where have I been?

Do you know who I am?

All that I’ve loved and all that I’ve seen seems to go.

Қоңырау соғылғанда олар одан кетуді сұрамады,

Менен әлдеқайда үлкен виски ішу.

Мен отырдым, сағатын қарап оған қарадым

Ол айналып өтіп, маған уақытты сұрады.

Даяшы ас үйден өтіп бара жатып,

ол аздап ән айтатын.

Ол бір кездері білетін ән,

 әдемі әуен.

Ол мұны тағы бір рет білетінін тіледі.

Ол менен сұрады

'Ақылың жаныңмен жұмыс істемесе, қайда барасың?

Менің естеліктерім бар.

Енді мен атауды атай алмаймын.

Менің кім екенімді білесіз бе?

Мен қайда бардым?

Ал мен қайда болдым?

Менің кім екенімді білесіз бе?

Мен жақсы көретін және көргендерімнің бәрі   кететін сияқты».

Ол бақшада шай ішіп отырды,

Неліктен біз дауласқанымыз есімде жоқ.

нүкте жоғалып кетті, ол қайда екенін ұмытты,

Сондықтан ол маған тағы да оқиғаны айтты.

Ол маған ас үйге қарауды бұйырды,

ол кейбір заттарының жоғалып кеткенін айтты.

Олардың барлығы бұрын ол сақтаған жерде сақталған.

Тек оның ойы өзгерді.

Ол менен сұрады

'Ақылың жаныңмен жұмыс істемесе, қайда барасың?

Менің естеліктерім бар.

Енді мен атауды атай алмаймын.

Менің кім екенімді білесіз бе?

Мен қайда бардым?

Ал мен қайда болдым?

Менің кім екенімді білесіз бе?

Мен жақсы көретін және көргендерімнің бәрі   кететін сияқты».

Әрбір жел әрбір ағаштан және әрбір құлаған жапырақтан өтеді,

бұл сенсің, досым.

Мен әлем өзгеретінін білемін

бірақ менің атымды білетін боласыз

сені қайтадан көргенде.

Менің кім екенімді білесіз бе?

Мен қайда бардым?

Ал мен қайда болдым?

Менің кім екенімді білесіз бе?

Мен сүйгендердің бәрі және мен көргендердің бәрі барған сияқты.