Пусть сердце бьется - Lori! Lori!

Я не хочу видеть слёзы на чужих щеках

Я не хочу видеть пот, на чужих головах

Я не хочу глотать украдкой

в горле подступью ком

Хочу вернуться живой

Хочу увидеть свой дом

Мой телефон больше не принимает звонки

Я в туннеле

Ты меня подожди!

Мой телефон больше не принимает звонки

Я в туннеле

Вне зоны доступа сети !

Когда я не вернусь, когда в прихожей тишина

Одна лишь станция метро отрежет мир от меня

И в темноте разбитых стёкол наружу вырвется крик

— Хочу пожить ещё немного

— Хочу прожить ещё миг…

Мой телефон больше не принимает звонки

Я в туннеле

Ты меня подожди!

Мой телефон больше не принимает звонки

Я в туннеле

Вне зоны доступа сети !

В пустых вагонах метро,

Где рай и ад за одно

Меня ты станешь искать

И падать будешь на дно.

Чужие слёзы мольбы,

Нас не вернут из тишины

Ведь ты остался !

Ведь ТЫ ОСТАЛСЯ — ЖИВИ!!!

Пусть сердце бьётся в груди …

Глухим осколком ВЕРЫ — Пусть Сердце Бьётся !

Мен басқалардың бетіндегі жасты көргім келмейді

Басқалардың басынан терді көргім келмейді

Мен ұрлап кеткім келмейді

жұлдыруда

Мен тірі оралғым келеді

Мен өз үйімді көргім келеді

Менің телефоным енді қоңырауларды қабылдамайды

Мен туннельдемін

Сен мені күт!

Менің телефоным енді қоңырауларды қабылдамайды

Мен туннельдемін

Желіге кіру аймағынан тыс!

Мен қайтып келмесем, дәлізде тыныштық орнаған кезде

Менен бір метро стансасы дүниені ажыратады

Ал сынған әйнектің қараңғысында айқай шығады

— Мен біраз өмір сүргім келеді

«Мен тағы бір сәт өмір сүргім келеді ...

Менің телефоным енді қоңырауларды қабылдамайды

Мен туннельдемін

Сен мені күт!

Менің телефоным енді қоңырауларды қабылдамайды

Мен туннельдемін

Желіге кіру аймағынан тыс!

Бос метро вагондарында,

Жұмақ пен тозақ бір жерде

Мені іздейсің

Ал сіз түбіне түсесіз.

Басқа адамдардың дұға көз жасы

Бізді үнсіздіктен қайтармайды

Ақыр соңында, сен қалдың!

Өйткені, ҚАЛДЫҢ - ТІРІ!!!

Кеудеде жүрек соқсын ...

СЕНІМДІҢ саңырау үзіндісімен - Жүрек соға берсін!