Волна - Loc-Dog

Волна, у меня максимум воли над тобой

Когда я захлебнусь водой

Закричу закрой за мной дверь

И ты размоешь берега стыда

Меня оставишь там, оставишь там

Хотя не знаешь соль песка

Оскалишь взгляд, зимой остынешь до нуля

Рукоплескай — я преданный тебе солдат,

Но эту песню я придумал для тебя вчера

Сегодня там за дверью я построил дом

Он высотой не мерится на этажи

И тот глупец, что внимание хочет привлечь

Прыжком с него навеки остается жив и опозорен

Я буду у тебя в фаворе

Я буду, потому что я решил здесь быть

Привет таким же чокнутым прохожим

Мы собрались чтобы жить, чтобы жить здесь

Солнце над землей осветило даже крик

Волною звука пронеся метеорит (в миг)

Головы сшибая с окружающих меня тоской

И из песков резко вылетел мотив простой

И понеслась яркая слепая страсть

И повезла быстрая шальная в рай

Не умирай, руки, лица

Периферия столица — принялись танцевать

Во власти металла нету сласти

Любви или мне класть на ваш навык жить

Осторожно или где как написано выше

Горных морозов мы останемся чистыми

Если дымит, значит, есть огонь

Кнопку жми — результат каждый раз другой

Как ты хочешь — я вас люблю, но я порочен

И поэтому не стать непорочным мне

Окруженный до боли молоком

Станет лохом, сгорит на водке на вине потом

Это не по вине чужой

Этап один — глава естественный отбор

Прыгай со мной — там вечно будет как сейчас

Природа после распорядком вещей даст мне шанс

Выйти из кассы, попасть в грязные руки в такт

Где-то на станциях стать оплатой за товар

Ночами долгими, волна, я без тебя охуевал

Рыскал глазами в толстые тома

Краснел от стыда как томат, как автомат

Зарядом мысли отдавало в глаз

И он моргал, подмигивал сам вне себя

Другая раса отчитала за простой труда

Листву собрал всю, напился, раз почуял дым

И решил, что ведусь на постой туда

Как в одном ухе города

В другое входит-выходит еще шальная ерунда

Забрать с собой, читать, дать волю бешеным ногам бежать

Чтобы этот миг не поглощал

Я видел берег из песка и украшал его серебряный причал

Под серебром нету жизни, но грустно жду

Неподвижно тяну слабых по светам

Их предводители канули в храм

Кидали храп ночами — он будит мертвеца

Под обывательской пеленой от печати

Каждый понятен и виден как бюрократ

Накрой меня там, где заводов грязь

Отмой их лица, я видеть хочу глаза

Где глазниц телевизор сманил в сто крат

Больше, чем сына рожденье и небеса

Толқын, менде саған барынша ерік бар

Мен суға тұншығып қалғанда

Мен есікті жауып бер деп айқайлаймын

Ал сен ұяттың жағасын шайып кетесің

Мені сонда қалдырыңыз, сонда қалдырыңыз

Құмның тұзын білмесең де

Жалаңаш көзіңді, қыста нөлге дейін суытасың

Қол шапалақтау - мен сенің адал сарбасыңмын,

Бірақ мен кеше саған арнап осы әнді ойлап таптым

Бүгін сол есіктің ар жағында үй салдым

Оның биіктігі еденмен өлшенбейді

Ал назар аударғысы келетін ақымақ

Одан секіру мәңгілік тірі және масқара болып қалады

Мен сіздің пайдаңызға боламын

Мен осында боламын деп шештім

Сәлем баяғы ессіз өтіп бара жатқандарға

Біз осында тұру, тұру үшін жиналдық

Жер үстіндегі күн тіпті жылағаны да жарқыратып жіберді

Дыбыс толқыны бар метеоритті алып жүру (бір сәтте)

Айналадағылардың бастарын мұңмен қағып жібереді

Ал қарапайым мотив құмнан ұшып шықты

Ал жарқын соқыр құмарлық асықты

Және жұмаққа тез жынды болды

Өлме, қолдар, беттер

Шеткі астана – билей бастады

Металдың құдіретінде тәттілік жоқ

Махаббат немесе мен өмір сүру үшін сенің өнеріңді көрсетемін

Абайлаңыз немесе жоғарыда жазылғандай

Таудың аязында біз таза боламыз

Егер ол темекі шегетін болса, онда өрт бар

Түймені басыңыз - нәтиже әр уақытта әртүрлі

Қалағаныңызша - мен сені сүйемін, бірақ мен зұлыммын

Сондықтан мен үшін мінсіз болмаңдар

Сүтпен қоршалған

Сорғышқа айналады, шарапқа арақ ішіп күйеді

Бұл біреудің кінәсі емес

Бірінші кезең – Табиғи сұрыпталу тарауы

Менімен бірге секіріңіз - бұл әрқашан қазіргідей болады

Заттардың реті бойынша табиғат маған мүмкіндік береді

Кассадан шығыңыз, соққыға лас қолға түсіңіз

Бір жерде вокзалдарда тауарға төлем жасалады

Ұзақ түн, толқын, сенсіз тоздырдым

Көзін қалың томдармен сыпырды

Қызанақтай, автоматтай ұяттан қызарып кетті

Көзге ой толғауы пайда болды

Және ол көзін жыпылықтатып, өзінен-өзі көз қысты

Тағы бір нәсіл қарапайым еңбек үшін сөгіс алды

Мен барлық жапырақтарды жинадым, мас болдым, бірде түтіннің иісін сезіндім

Мен сонда күтемін деп шештім

Қаланың бір құлағында болғандай

Тағы бір ессіз сандырақ кіріп шығады

Оны өзіңізбен бірге алыңыз, оқыңыз, жүгіру үшін жабайы аяқтарыңызға ерік беріңіз

Осы сәт сіңірілмеуі үшін

Мен құмды жағалауды көрдім және оның күміс пирстерін безендірдім

Күмістің астында өмір жоқ, бірақ мен өкінішпен күтемін

Әлемдер арқылы әлсіздерді қозғалыссыз тартады

Олардың басшылары ғибадатханаға батып кетті

Олар түнде қорылдады - бұл өлілерді оятады

Баспасөзден филисттік перде астында

Барлығы түсінікті және бюрократ ретінде көрінеді

Фабрикалар кір болған жерде мені жабыңыз

Олардың бетін жу, көзін көргім келеді

Теледидардың көз саңылаулары жүз рет тартылған жерде

Ұл туып, аспаннан артық