В той весне - Александр Жвакин, Loc-Dog

Единственный мой сон одной зиме бесприкословно вторит —

И я тону в её сугробах, и я зову с собой друзей.

А голая совсем душа всё показала на замедленном повторе,

Закрыв уставшие глаза.

Моя весна, — я потерял тебя, ты где?

Не знаю, что с тобой случилось.

Не тем, наверно, был я занят.

Забили мы тебя под лавку.

Развлекались, ничему не знали счет.

Сказал: «Так получилось, извини».

Так и не встретился с твоими озорными глазами.

Я никогда не вернусь, ведь не надеюсь быть тобой прощён.

Припев:

И без тебя года летят, как стрелы.

Замерзают корабли в холодной атмосфере.

Я машу тебе с Земли.

Посмотри!

-

Истосковались по тебе её жители —

Спящие в заснеженных автомобилях.

И там, где мы без дела просто так бродили.

Я ищу твои следы, там где ты,

И постоянно не хватает воды!

И постоянно не хватает воды!

И постоянно не хватает воды!

Всё осушило, а Солнца первый луч, как Отец —

Нам простит череду наших ошибок.

Однажды я вернусь к нам домой;

С ним на «Ты» перейду, —

А ты напомнишь, что я много грешил.

До краев бокал наполнил и проблем не решил.

Ты за долги мои расшиблась, когда хотел тонуть;

Ну, а сейчас, их даже некому вернуть.

Я отряхнул уже от снега пальто.

Ты поняла, что я устал кружиться по часовой.

Ты зашла, и я спросил тебя: «Простите, вы кто?»

Ты сказала, что ошиблась и закрылась шарфом.

Я видел дикую боль… Такую дикую боль —

За свою разную жизнь я наблюдал впервые.

Я никогда не вернусь, но ты меня прости за всё!

Припев:

И без тебя года летят, как стрелы.

Замерзают корабли в холодной атмосфере.

Я машу тебе с Земли.

Посмотри!

-

Истосковались по тебе её жители —

Спящие в заснеженных автомобилях.

И там, где мы без дела просто так бродили.

Я ищу твои следы, там где ты, —

И постоянно не хватает воды.

И постоянно не хватает воды.

И постоянно не хватает воды.

И постоянно не хватает воды.

И постоянно не хватает воды.

И постоянно не хватает…

Менің жалғыз арманым бір қыста жаңғырықсыз -

Ал мен оның қар үйінділеріне батып бара жатырмын, мен достарымды өзіммен бірге шақырамын.

Толығымен жалаңаш жан бәрін баяу қозғалыста көрсетті,

Шаршаған көзіңізді жабыңыз.

Менің көктемім - Мен сені жоғалттым, қайдасың?

Саған не болғанын білмеймін.

Менің қолым бос емес шығар.

Біз сені орындықтың астынан ұрдық.

Біз көңіл көтердік, есепті білмедік.

Ол: «Болды, кешіріңіз» деді.

Ешқашан тентек көздеріңді кездестірмедім.

Мен ешқашан қайтып оралмаймын, өйткені мен сенен кешірім күтпеймін.

Хор:

Ал сенсіз жылдар жебедей ұшады.

Суық атмосферада кемелер қатып қалады.

Мен саған Жерден қол бұлғаймын.

Қараңдар!

-

Оның тұрғындары сені аңсады -

Қар басқан көліктерде ұйықтау.

Ал біз бос жүрген жерде.

Мен сенің ізіңді іздеймін, сен қайдасың,

Әрқашан су тапшылығы бар!

Әрқашан су тапшылығы бар!

Әрқашан су тапшылығы бар!

Бәрі құрғап, Әке сияқты күннің алғашқы сәулесі -

Бірқатар қателіктерімізді кешіреміз.

Бір күні мен өз үйімізге қайтамын;

Мен онымен «Сізге» ауысамын, -

Ал сен менің көп күнә жасағанымды есіме түсіресің.

Стаканды шетіне дейін толтырып, проблемаларды шешпеді.

Суға батып кеткің келгенде, менің қарыздарым үшін өзіңді қинадың;

Енді оларды қайтаратын ешкім жоқ.

Мен пальтодағы қарды тазаладым.

Сағат тілімен айналдырудан шаршағанымды түсіндің.

Сіз кірдіңіз, мен сізден: «Кешіріңіз, сіз кімсіз?» деп сұрадым.

Қателік жасадым деп, орамал жапты.

Жабайы азапты көрдім... Сондай жабайы азап -

Мен басқа өмірімде бірінші рет көрдім.

Мен ешқашан оралмаймын, бірақ мені бәрі үшін кешір!

Хор:

Ал сенсіз жылдар жебедей ұшады.

Суық атмосферада кемелер қатып қалады.

Мен саған Жерден қол бұлғаймын.

Қараңдар!

-

Оның тұрғындары сені аңсады -

Қар басқан көліктерде ұйықтау.

Ал біз бос жүрген жерде.

Мен сенің ізіңді іздеймін, сен қайдасың, -

Ал судың тапшылығы үнемі болып тұрады.

Ал судың тапшылығы үнемі болып тұрады.

Ал судың тапшылығы үнемі болып тұрады.

Ал судың тапшылығы үнемі болып тұрады.

Ал судың тапшылығы үнемі болып тұрады.

Және үнемі сағыныш...