Не до абстракций - Loc-Dog

Время идет и стало нам не до абстракций, грязные мысли, снежные трассы.

А я мечтал, как серые массы выйдут за грань — будет другая планета.

Уезжал с этой мечтой в отделы, палаты, лепилы там убивали таланты.

А коммерсанты хотели мой голос сделать своим инструментом и выше подняться.

Видимо на спор, нас с тобой опять же заразили какими-то препаратами.

Постой, время пробило уже 12, и молчим.

Сложно хотя бы однажды правду сказать.

Чтобы не падать, чтобы не прятать глаза, что же со временем стало с нами?

Насквозь мокнут на улице люди, дождь по щекам бьет, а те кто в тепле уже — не

узнают.

Как это: шумиха двора, сейчас уже богатых пора и понятий все знать не знали.

Чем больше ты понтуешься, брат, тем ты больше признаешь, что как шл*ху тебя

продали.

Шоу бизнес, money, ни один из них не хотел чисто взять затянуться с нами.

А в небе полюбе предел, оставим тем все лаве, кто шарит в рекламе.

А мы теряли крышу, теряли мозги, летали выше, воровали, влезали в долги.

Писали треки, были свободны, не в клетке, не мешали только жить шприцы и

таблетки.

После осень приходила и холодно резко, стерлась половина передоза, аресты.

Жизни простые замесы, а люди так хотят веселые песни.

Я против вас пойми, мне пох** на весь мир, продвигай в толпу свой розовый

беспонт.

А я тогда был мал и любовь жила во мне, были те глаза и другие дела.

Потом она ушла по муткам, ушла по подъездам, я предал и писать о ней будет

нечестно.

Ведь любовь, это сейчас экзотика, это было лишь интро к еще одному треку за

наркотики.

Больно голову не срубай и таким как есть меня принимай.

Я буду смеяться…

Больно голову не срубай и таким как есть меня принимай.

Больно голову не срубай и таким как есть меня принимай.

Я буду смеяться…

Больно голову не срубай и таким как есть меня принимай.

Уақыт өтіп жатыр, біз енді абстракцияларға, лас ойларға, қарлы жолдарға түспейміз.

Ал мен сұр массалар шекарадан қалай шығатынын армандадым - басқа планета болады.

Мен бұл арманмен бөлімдерге, палаталарға, мүсіншілерге, сол жерде өлтірілген таланттарды тапсырдым.

Ал саудагерлер менің дауысымды аспапқа айналдырып, биікке көтерілгісі келді.

Шамасы, сен екеумізге тағы бір дәрі жұқтырдық.

Күте тұрыңыз, уақыт 12-ні басып қалды, біз үндемейміз.

Бір рет болса да шындықты айту қиын.

Құлап қалмау үшін, көзімізді жасырмас үшін уақыт өте келе бізге не болды?

Көшеде адамдар дымқылдап, жаңбыр беттерінен соғады, ал онсыз да жылынғандар жоқ

білу.

Мынадай: ауланың айқайы, енді байлардың уақыты келді және бәрі түсініктерді білмейді.

Неғұрлым көп көрсетсең, бауырым, соны жезөкше сияқты мойындайсың

сатылды.

Шоу-бизнес, ақша, олардың ешқайсысы бізбен бірге дем алғылары келмеді.

Ал аспандағы шекті жақсы көріңіз, бәрін жарнамада төбелескен лаваға қалдырайық.

Ал төбемізден айырылдық, миымыз кетті, биікке ұштық, ұрлық қылдық, қарызға баттық.

Олар тректерді жазды, бос болды, торда емес, тек шприцтер өмірге кедергі келтірмеді және

таблеткалар.

Күз келіп, күрт суығаннан кейін, артық дозаның жартысы жойылды, қамауға алынды.

Өмір қарапайым топтамалар, сондықтан адамдар күлкілі әндерді қалайды.

Мені саған қарсы түсін, мен бүкіл әлемге мән бермеймін, көпшілікке қызғылт түстіңді насихаттаймын

ерікті.

Содан кейін мен кішкентай болдым және менде махаббат өмір сүрді, бұл көздер және басқалар болды.

Содан кейін ол балшықтан кетті, подъезден өтті, мен сатқындық жасадым және ол туралы жазамын

әділ емес.

Өйткені, махаббат енді экзотикалық, ол басқа трекке кіріспе болды

есірткілер.

Басыңды кесіп, мені мен сияқты қабылдама.

Мен күлемін...

Басыңды кесіп, мені мен сияқты қабылдама.

Басыңды кесіп, мені мен сияқты қабылдама.

Мен күлемін...

Басыңды кесіп, мені мен сияқты қабылдама.