Крылья - Loc-Dog

Первый Куплет:

Если вдыхая полной грудью ощутил дискомфорт с непривычки.

Закончились нычки те, где я прятал лекарства.

Прощай, серая жизнь, торопливая масса.

Вновь закрыть внутри своей души, где мое государство.

Без раз, без правителей, без вражды, без прав и правоохранителей.

Без страсти, без чувства нужды.

Позволь побыть в этом бедламе немного живым.

Хотя бы немного.

Ударь туда, где мне страшны и трогать.

Мы копим под панцирем суеты ежесекундные стремления.

Зарыв в землю большие мечты.

Нас гордых не ставят на колени враги.

Или стыдно, если вдруг всё стало пустым.

Слёзно кричим в небо.

Припев:

Крылья наши верни, когда нам стало одиноко с этими людьми.

Прости и пойми, иду к тебе на ощупь.

Может быть в итоге всё окажется намного проще.

Всё, что внутри души, ты за тяжелыми замками лучше не держи.

Живи и дыши, а дальше будь что будет.

Я решил начать с одной судьбы из миллиардов судеб.

Второй Куплет:

Сбрось каменную кожу с грустного лица.

Я смеюсь, как будто моя повесть с чистого листа.

Представив, что поднимая тяжелые веки.

Вижу вместо серых новостроек хрустальные реки.

Время, ты был прав, время — мой брат.

Иду по асфальту под который укаталась живая трава.

Среди слепцов желающих вместе интриг и расплат.

Пустив в расход то, что годами копил и искал.

Но разве это то, что нужно?

Вновь овдовевшая душа закрыта на семи замках.

И мерит то, что чуждо.

Всё чушь, лучше разбиться среди скал.

Чем привыкать к этой доске, прикрыв ее спокойствием снаружи.

Как шут, выбросив жизнь, смеясь в свой парашют.

Привыкший чуть что заметать следы, менять маршрут.

Тише, я знаю и такого, и меня там ждут.

Я только лишь тебя прошу, я тебя прошу.

Припев:

Крылья наши верни, когда нам стало одиноко с этими людьми.

Прости и пойми, иду к тебе на ощупь.

Может быть в итоге всё окажется намного проще.

Всё, что внутри души, ты за тяжелыми замками лучше не держи.

Живи и дыши, а дальше будь что будет.

Я решил начать с одной судьбы из миллиардов судеб.

Крылья наши верни, когда нам стало одиноко с этими людьми.

Всё, что внутри души, ты за тяжелыми замками лучше не держи.

Живи и дыши, а дальше будь что будет.

Я решил начать с одной судьбы из миллиардов судеб.

Бірінші жұп:

Егер терең тыныс алғанда, әдеттен тыс ыңғайсыздықты сезінсеңіз.

Менің дәрі-дәрмекті жасырған шағын бункерлерім таусылды.

Қош бол, сұрғылт өмір, асығыс масса.

Қайтадан жаныңның ішіне жабыңыз, менің күйім қайда.

Замансыз, билеушісіз, араздықсыз, құқық пен тәртіп сақшыларысыз.

Құмарлық жоқ, қажет емес.

Осы төсекте сәл тірі қалуыма рұқсат етіңіз.

Кем дегенде аздап.

Мен қорқатын жерді ұрып, түртіңіз.

Біз әрбір екінші талпыныстарды бос әурешіліктің астында жинаймыз.

Үлкен армандар еліне ену.

Дұшпандар бізді тізе бүктірмейді.

Немесе кенеттен бәрі бос болып кетсе, ұялады.

Біз жылап аспанға айғайлаймыз.

Хор:

Осы адамдармен жалғыздықты сезінген кезде қанаттарымызды қайтарыңыз.

Кешіріңіз және түсініңіз, мен сізге тиісемін.

Мүмкін, ақыр соңында бәрі оңайырақ болады.

Жанның ішіндегі барлық нәрсені ауыр құлыптардың артында ұстамағаныңыз жөн.

Өмір сүріңіз және дем алыңыз, содан кейін не болуы мүмкін.

Мен миллиардтаған тағдырдың ішінен бір тағдырдан бастауды жөн көрдім.

Екінші жұп:

Мұңды жүзіңнен тас терісін төгіп.

Менің әңгімем таза парақтан шыққандай күлемін.

Ауыр қабақтарды көтеруді елестетіп көріңіз.

Мен сұр ғимараттардың орнына хрусталь өзендерді көремін.

Уақыт, дұрыс айттың, уақыт менің ағам.

Астында тірі шөп жайылған асфальттың бойымен жүремін.

Соқырлар арасында интригалар мен жазаларды бірге тілейді.

Жылдар бойы жинап, іздегенін ысырап ету.

Бірақ бұл қажет пе?

Жаңадан жесір қалған жанға жеті құлып жабылады.

Және бөтен нәрсені өлшейді.

Барлық нонсенс, жартастардың арасында сынған дұрыс.

Сырттан тыныштықпен жауып, бұл тақтаға қалай үйренуге болады.

Қалжың сияқты, өмірді лақтырып, парашютіне күледі.

Тек олардың іздерін жабуға дағдыланған, маршрутты өзгерту.

Тыныш, мен сондай біреуді білемін, олар мені сонда күтіп отыр.

Мен сенен ғана сұраймын, сенен сұраймын.

Хор:

Осы адамдармен жалғыздықты сезінген кезде қанаттарымызды қайтарыңыз.

Кешіріңіз және түсініңіз, мен сізге тиісемін.

Мүмкін, ақыр соңында бәрі оңайырақ болады.

Жанның ішіндегі барлық нәрсені ауыр құлыптардың артында ұстамағаныңыз жөн.

Өмір сүріңіз және дем алыңыз, содан кейін не болуы мүмкін.

Мен миллиардтаған тағдырдың ішінен бір тағдырдан бастауды жөн көрдім.

Осы адамдармен жалғыздықты сезінген кезде қанаттарымызды қайтарыңыз.

Жанның ішіндегі барлық нәрсені ауыр құлыптардың артында ұстамағаныңыз жөн.

Өмір сүріңіз және дем алыңыз, содан кейін не болуы мүмкін.

Мен миллиардтаған тағдырдың ішінен бір тағдырдан бастауды жөн көрдім.