El Nino y el Canario - Leonardo Favio

Era el canario un primor

Y era su dueño un pequeño

Que velaba con empeño

Los cuidados del cantor

Era un hermoso ejemplar

De color anaranjado

Era un preso resignado

A la mision de cantar

Era muy lindo escuchar

De su garganta sonora

La nota grave que llora

En un constante rolar

Daba a entender su trinar

Que alguna angustia sufría

Porque falto de alegria

Era su canto un penar

Un cierto dia su dueño

Al candoroso pequeño

Que se solia extasiar

Al observar los fulgores

De tan divinos colores

Y tan bonito cantar

Llegó hasta el cielo su queja

Porque vencido a la reja

De la pequeña prisión

En nostalgica agonía

Su fiel canario, moría

Sin comprender la razón

Presa de un ondo quebranto

Sumió sus ojos en llanto

Y con infante emociòn

Quitò de la jaula al preso

Posò con su boca un beso

Sobre el rosado plumaje

Y en su mano temblorosa

Quedó dormida una rosa, que tenía corazón

La cajita de madera,(bis)

La misma que contuviera

Lapicitos de color

Fue la morada postrera

De aquel que en su vida fuera (bis)

Su mas preciado valor

Y en el jardìn de su casa,(bis)

A distancia muy escasa de un legendario nogal

Lloró, la pobre criatura (bis)

Al cabar la sepultura de su canario cantor

Канария немере ағасы болды

Ал оның иесі кішкентай еді

табандылықпен қараған

Әншінің қамқорлығы

Бұл әдемі үлгі болды

қызғылт сары түсті

Ол отставкаға кеткен тұтқын болды

Әншілік миссиясы бойынша

Есту өте жақсы болды

Оның шулы тамағынан

Жылайтын төменгі нота

Тұрақты домалауда

Ол өзінің триліне нұсқады

азап шеккенін

Өйткені маған қуаныш жетіспейді

Оның әні мұң еді

Бір күні оның иесі

Жазықсыз кішкентайларға

бұрын кім ғажайып еді

Шамдарға қарап

Осындай құдайлық түстерден

және ән айту өте әдемі

Оның шағымы көкке жетті

Өйткені қоршауды жеңді

кішкентай түрмеден

Ностальгиялық азапта

Оның адал канареясы қайтыс болды

Себебін түсінбей

Терең жыртықтың бөгеті

Ол көздеріне жас алды

Және нәресте эмоциясымен

Ол тұтқынды тордан алып шықты

Посо аузымен сүйді

Қызғылт қауырсын туралы

Және оның дірілдеген қолында

Жүрегі бар раушан гүл ұйықтап қалды

Ағаш қорап, (бис)

Құрамында дәл сол

түрлі-түсті қарындаштар

Бұл соңғы қоныс болды

Оның өмірінде болған адамның (bis)

Сіздің ең қымбат құндылығыңыз

Ал үйінің бақшасында (бис)

Аты аңызға айналған жаңғақ ағашынан өте қысқа қашықтықта

Айқайлады, бейшара жаратылыс (бис)

Оның әнші канарей қабірінің соңында