Paradigme - La Femme

Dans la nuit froide je pleure des larmes de glace

Et pas une lueur d’espoir là où je passe

Les âmes du soir qu’on croise sur les trottoirs sont souvent perdues

Et portent en elles, désirs tordus et idées noires

Comme tous les chats qui traînent sur les boulevards

Je suis seul ce soir, encore déchiré dans cette noyade

Et la nuit est froide à en crever

Papa, maman, j’ai mal je crois que je suis blessé

Sur le bord de la route on m’a laissé traîner

La nuit est sale et ma tête est en pleurs sur le pavé

Pendant la nuit les paradigmes s’effacent

Les masques tombent pour célébrer le néant et la folie

Dans cette énigme qu’on appelle la vie

J’ai envie de courir et de pleurer

(Trois, quatre)

Pendant la nuit je ressens la menace

Parmi les ombres je vois les monstres et les rapaces

J’ai dans le ventre une boule qui me stresse, qui me possède et qui m’empêche

De voir clair dans ce monde où tout m’oppresse

Je me consume, j’allume ma propre mèche

Oh la vie est si courte il faut que je me dépêche

Et si je sors c’est pour tout effacer de ma mémoire

J’aurais voulu le calme et éviter les histoires

Et éviter les drames mais il est déjà trop tard

La vie me crame mais dans la nuit je trouve mon heure de gloire

Pendant la nuit les paradigmes s’effacent

Les masques tombent pour célébrer le néant et la folie

Dans cette énigme qu’on appelle la vie

J’ai envie de courir et de pleurer

(Deux, trois, quatre)

Суық түнде мұздың жасын жылатамын

Мен өткен жерде үміт сәулесі емес

Жаяу жүргіншілер жолында кездесетін кешкі жандар жиі адасып жатады

Олардың ішінде бұрмаланған тілектер мен қараңғы ойларды алып жүріңіз

Бульварларда қыдыратын барлық мысықтар сияқты

Мен бүгін түнде жалғызбын, әлі күнге дейін бұл суға батып бара жатырмын

Ал түн өлгенше суық

Әке, ана, қиналып жатырмын, ренжідім деп ойлаймын

Жол жиегінде олар мені ілулі етіп қалдырды

Түн лас, басым тротуарда жылайды

Түнде парадигмалар жойылады

Маскалар жоқтық пен ессіздікті тойлау үшін түседі

Бұл жұмбақ өмір деп аталады

Мен жүгіріп жылағым келеді

(Үш төрт)

Түнде мен қауіпті сезінемін

Көлеңкелердің арасынан мен құбыжықтар мен жыртқыштарды көремін

Менің ішімде мені стресс ететін, мені иемденетін және маған кедергі жасайтын доп бар

Бұл дүниеде бәрі мені қысып тұрғанын анық көру үшін

Мен өзімді өртеп жіберемін, өз шамымды жағамын

О, өмір өте қысқа, мен асығуым керек

Ал сыртқа шықсам, жадымнан бәрін өшіремін

Мен тыныштықты және әбігерден аулақ болғанды ​​қалайтын едім

Драмадан аулақ болыңыз, бірақ қазірдің өзінде кеш

Өмір мені өртеп жібереді, бірақ түнде мен салтанатты сағатымды табамын

Түнде парадигмалар жойылады

Маскалар жоқтық пен ессіздікті тойлау үшін түседі

Бұл жұмбақ өмір деп аталады

Мен жүгіріп жылағым келеді

(Екі үш төрт)