Зебры - Крематорий

Каждый раз по заказу луны

Асфальтовый раб зажигает свои фонар

Бездомные псы метят углы, багдадский вор подбирает ключи,

С черного хода выходят на охоту львы.

И бегают зебры, зебры,

Бегают зебры.

Всякий олух помнит о том,

Что закон притяженья придуман небесным царем,

И когда у молодого стрельца вскипает кровь и горят глаза,

Значит, уже настала весна.

И бегают зебры, зебры,

Мне не дают спать зебры.

Наверное, я зоофил.

Я угощу тебя волшебной водой,

Повешу на грудь медаль с путеводной звездой,

Завяжу узлом незримую нить, взломаю дверь в вечную жизнь,

Но никогда не смогу объяснить, почему мне

Так нравятся зебры.

Мне

Нравятся зебры, зебры.

Наверное, я зоофил.

Әр жолы айдың бұйрығымен

Асфальт құлы шамын жағады

Қаңғыбас иттер бұрыштарды белгілейді, Бағдат ұры кілттерді алады,

Артқы есіктен арыстандар аңға шығады.

Зебралар жүгіреді, зебралар жүгіреді,

Зебралар жүгіріп келеді.

Әрбір ақымақ есінде

Тартымдылық заңын көктегі патша ойлап тапқанын,

Ал жас садақшының қаны қайнап, көзі күйгенде.

Сонымен, қазірдің өзінде көктем.

Зебралар жүгіреді, зебралар жүгіреді,

Зебралар мені ұйықтатпайды.

Мен зоофил шығармын.

Мен сені сиқырлы сумен сыйлаймын,

Кеудемде жол көрсетуші жұлдызы бар медаль ілемін,

Көрінбейтін жіпті түйінге түйемін, Мәңгілік өмір есігін ашамын.

Бірақ неге екенін маған ешқашан түсіндіре алмаймын

Мен зебраларды өте жақсы көремін.

маған

Зебра, зебра сияқты.

Мен зоофил шығармын.