Притча о цветных губах - Крематорий

Когда б я шел

В райских лугах,

Загробный штырь

Зарыв в песок,

Я бы прильнул

К твоим цветным губам,

Ласкал бы их

Беззубым ртом.

О-о наверно, это любовь!

Мен жаяу жүрген сайын

Жұмақ шалғындарында,

кейінгі өмір түйреуіші

Құмға көмілген

мен құшақтайтын едім

Боялған еріндеріңізге

Мен оларды еркелететін едім

Тіссіз ауыз.

О, бұл махаббат болуы керек!