Brethren of the Cross - Kayo Dot

At harvest time the reaper lies dead amidst the sheaves

His scythe lies beside him

The smoky skies darken

Everywhere are the fires and the mass graves growing

And the knell, knell, knell

Countless knelling on the split church bell

By a man of faith who worships water and wine

And turns the dying away from his cold stonework shrine

He prays to the god of their torments

Whil in the muddy street the peopl die unshriven

Watch them scourge themselves

And carry the cross of their oppressor

Two twisted branches stripped, bound

Tied rough together by leprous hands

The parade of degenerates sprinkle their blood

It splashes the face of a filthy child

Wild eyes watching from beside a thatched-roof cottage

Sleeping mother decompose inside

On a straw bed rank with soil

The flies give praise

Procession of demons stripped of dignity and pride

Offering of hope in the icon of bleeding vanity

Torn and bloody and seeping into the ground

Like the seeping of bodies rotting

Those that forgot to be forgotten

Pass the time, pass the town

Pass the bloody vomit down

Bury the dead, burn the living

Run away screaming

God of torment raping, feeling

The skeletons of thousands contorted

By the throes of anguish

By the All-Merciful aborted

Moving on, a serpent slithers

A grotesque menagerie of grovelling sinners

That beat themselves bloody and sip their torment

To the next stinking pyre

To the next sobbing choir

Lazy eye rolls in trance

Drown in blood, Death and dance

Stone rolled away from Paschal tomb

Madman possessed, roll in gloom

God on High breathe in fumes

While below the Brethren salivate

Creep from dawn until the pyres

Twist the shadows and their cross into a shambling nightmare

Егін жинау кезінде орақ баулардың арасында өлі жатыр

Оның орағы қасында жатыр

Түтінді аспан қараңғыланады

Барлық жерде өрттер мен жаппай бейіттер өсіп жатыр

Ал тізерлеп, тізерлеп

Бөлінген шіркеу қоңырауында сансыз тізерлеу

Су мен шарапқа табынатын иманды адам

Және өліп жатқанды өзінің салқын тастан жасалған ғибадатханасынан қайтарады

Ол олардың азаптары үшін құдайға дұға етеді

Адамдар лайлы көшеде өледі

Олардың өздерін ұрып-соққанын бақылаңыз

Және олардың залымының айқышын алып жүр

Екі бұралған бұтақ аршылған, байланған

Алапес қолдарымен дөрекі байланған

Азғындардың шеруі олардың қанын шашады

Ол лас баланың бетін шашыратады

Қапшық шатырлы коттедждің жанынан қарап тұрған жабайы көздер

Ұйықтап жатқан ананың іші ыдырайды

Топырақпен сабан төсегінде

Шыбын мақтайды

Қадір мен мақтаныштан айырылған жындардың шеруі

Қансыраған босқа белгішедегі үміт ұсыну

Жыртылған және қанды және жерге сіңген

Шіріген денелердің сіңуі сияқты

Ұмытуды ұмытқандар

Уақытты өткізіңіз, қаланы өткізіңіз

Қанды құсуды төмен түсіріңіз

Өлгенді жерле, тірісін өрте

Айқайлап қашыңыз

Азаптың құдайы зорлау, сезіну

Мыңдаған адамның қаңқасы қисайып кеткен

Қиындықтың азабынан

  Рахманмен үзілді

Әрі қарай жылан сырғанайды

Күнәкарлардың  гротескілік үйірмесі

Бұл өздерін қанды қырғынға ұшыратып, азаптарын жұтады

Келесі сасық отқа

Келесі жылап тұрған хорға

Жалқау көз трансқа түседі

Қанға батып, Өлім мен биле

Пасха қабірінен тас домалап кетті

Ақылсыз, қараңғылық

Құдай түтінмен дем алсын

Ағайындылардың сілекейлері төмендеген кезде

Таң атқаннан пирлерге дейін жорғала

Көлеңкелер мен олардың кресттерін қорқынышты түнге айналдырыңыз