Привет - Каста, Рем Дигга

Аэропорт, отличненько, по нему столько лет не скучал вообще я

Лицо пограничника, ничего не выражающее

Хотя нет, оно ещё как мои выражает ощущения:

На дороге кишки щенка, в школу идти через грязь и щебень

На лице его вонь написана в поездном толчке описанном

На лице та же истина, что у охранника клуба, куда не пробился я

На лице его фифти-фифти, молчание соседей в лифте —

С этим лицом он листает мой паспорт, сомневается в шрифте

«Служба такси, машинка Фиат.

Не по́няла, вас ожидать?

Перезвоните назад­» —

«Момент, момент, момент»

Таксист бросил взгляд, харкнул на асфальт, я тоже харкнул на асфальт

Это можно назвать «Привет, привет, привет»

Я не взял цветы, и не стоит

Привет, привет, привет

Меня по пути ждёт такой

Букет, букет, букет

Я не взял цветы, и не стоит

Привет, привет, привет

Меня по пути ждёт такой

Букет, букет, букет

Привет, город далекого детства моего, вот он и я

Ты вроде получше стал, говорят, но мне до фонаря

Давно у других берегов лежат мои якоря

Не встречу теперь тут ни кореша, а был отряд

Упирался до боли я, наживал я рано ошибочный опыт

Дурная история — ножевая рана на память мне вот тут

Город крутнул барабан за всех нас — сыграла в игру вся компания

В это всё сложно поверить сейчас: с обратным билетом в кармане я

Ты обмелел, иссох, ты вытерт, как после стирки сотой свитер

Сломанный, вечно с сонным видом, зашторенный, чтобы меня не видеть

Я знал всё вокруг и насквозь, но тут я не свой и не гость

Город, в котором я полз по зебре из чёрных полос

Я не взял цветы, и не стоит

Привет, привет, привет

Меня по пути ждёт такой

Букет, букет, букет

Я не взял цветы, и не стоит

Привет, привет, привет

Меня по пути ждёт такой

Букет, букет, букет

Таксомотор считает простой до поворота метров за сто

В старый двор пешком из авто, руки в карманы пальто

Теперь стоит ларёк сигарет, газетный был киоск, но сгорел

Пятиэтажный серый торец и парковка во дворе

Страны я менял и города.

Странно, но меня не тянет сюда

Чтобы на порог зайти и рыдать, где я столько пропадал

Я готов, покажись на глаза, 4-подъездный фасад

Отсюда выбыл ваш адресат ровно полжизни назад

Она так и осталась нетронутой, но там за дверью темнота

Это — моя детская комната

С кучей машинок и роботов, в ней всё ровно так

Как я когда-то оставил это там

Да пусть пропадёт эта куча хлама пропадом

Кому нужны эти постеры, игры, кассеты, учебники?

Хранить это, не вижу, мама, повода

Возьми да и просто выбрось всё это, зачем тебе?

Моя старая мама живёт, как во сне.

Ну что с ней?

Давно повзрослел её сын, а ей всё верить не хочется

Она всё ещё заходит в детскую, и слышит в ней мой смех

Меня ждёт такси — её снова ждёт одиночество

Я не взял цветы, и не стоит

Привет, привет, привет

Меня по пути ждёт такой

Букет, букет, букет

Я не взял цветы, и не стоит

Привет, привет, привет

Меня по пути ждёт такой

Букет, букет, букет

Әуежай, тамаша, мен оны көп жылдар бойы жіберіп алған емеспін

Шекарашының жүзі, ештеңе білдірмейді

Жоқ, бірақ ол менің сезімімді білдіреді:

Күшіктің ішек жолында балшық пен үйінділер арқылы мектепке барыңыз

Оның бетінде сипатталған пойыз соққысында сасық иіс жазылған

Бетінде мен өтпеген клубтың күзетшісі сияқты шындық

Оның бетінде елу елу, лифттегі көршілердің үнсіздігі -

Осы жүзімен ол менің төлқұжатымды парақтап, шрифтке күмән келтіреді

«Такси қызметі, Fiat автокөлігі.

Түсінбедім, күттіңіз бе?

Қайта телефон соғу»

«Сәт, сәт, сәт»

Таксист жалт қарады, асфальтқа түкірді, мен де асфальтқа түкірдім

Оны «Алло, сәлем, сәлем» деп атауға болады.

Мен гүлдерді алған жоқпын, алмауым керек

Сәлем сәлем сәлем

Мен мұны жолда күтіп жүрмін

Букет, шоқ, шоқ

Мен гүлдерді алған жоқпын, алмауым керек

Сәлем сәлем сәлем

Мен мұны жолда күтіп жүрмін

Букет, шоқ, шоқ

Сәлем, алыстағы балалық шағымның қаласы, міне, келдім

Сен жақсы болып кеткен сияқтысың, дейді, бірақ маған бәрібір

Көпке дейін зәкірлерім басқа жағаларда жатыр

Енді мен бұл жерде жолдасты кездестірмеймін, бірақ отряд бар еді

Мен ауырғанша қарсы шықтым, ерте қате тәжірибе жинадым

Нашар оқиға - дәл осы жерде маған естелік ретінде пышақ жарақаты

Қала бәріміз үшін барабанды айналдырды - бүкіл компания ойынды ойнады

Қазір сену қиын: қайту билеті қалтамда бар мен

Таязсың, құрғақсың, жуылғаннан кейін жүзінші жемпір сияқты сыпырылғансың

Сынған, ылғи ұйқылы-ояу көрінетін, мені көрмес үшін перделі

Мен айналамдағының бәрін білдім, бірақ бұл жерде мен өзімдікі емеспін және қонақ емеспін

Қара жолақ зебраны бойлай жорғалаған қала

Мен гүлдерді алған жоқпын, алмауым керек

Сәлем сәлем сәлем

Мен мұны жолда күтіп жүрмін

Букет, шоқ, шоқ

Мен гүлдерді алған жоқпын, алмауым керек

Сәлем сәлем сәлем

Мен мұны жолда күтіп жүрмін

Букет, шоқ, шоқ

Такси жүз метрге бұрылғанша жұмыссыз деп есептейді

Көліктен жаяу ескі аулаға, қолдар пальто қалтасында

Қазір темекі дүңгіршегі бар, газет дүңгіршегі бар еді, өртеніп кетті

Бес қабатты сұр түсті және көше бойындағы тұрақ

Мен елдер мен қалаларды ауыстырдым.

Бұл біртүрлі, бірақ мен мұнда тартылған жоқпын

Табалдырықтан аттап, көптен бері жоқ болып жүрген жерімде жылау

Мен дайынмын, өзіңді көрсет, 4 кіреберіс фасад

Сіздің адресатыңыз осыдан тура жарты ғұмыр бұрын оқудан шығып кеткен

Оған қол тиген жоқ, бірақ есіктің артында қараңғылық бар

Бұл менің балалар бөлмесі

Автокөліктер мен роботтардың жиынтығында бәрі бірдей

Мен оны сонда қалай қалдырдым

Иә, бұл үйілген қоқыс жойылсын

Мына плакаттар, ойындар, кассеталар, оқулықтар кімге керек?

Оны ұстаңыз, мен көрмеймін, ана, себеп

Оны алыңыз да, бәрін тастаңыз, бұл сізге не үшін қажет?

Қарт анам түстегідей өмір сүреді.

Ал, ол ше?

Баласы әлдеқашан есейген, бірақ бәріне сенгісі келмейді

Ол әлі де балабақшаға келеді және менің күлкімді естиді

Мені такси күтіп тұр – ол тағы да жалғыздықты күтіп тұр

Мен гүлдерді алған жоқпын, алмауым керек

Сәлем сәлем сәлем

Мен мұны жолда күтіп жүрмін

Букет, шоқ, шоқ

Мен гүлдерді алған жоқпын, алмауым керек

Сәлем сәлем сәлем

Мен мұны жолда күтіп жүрмін

Букет, шоқ, шоқ