Suurenmoinen elämä - Juha Tapio

Talo joen rannalla, ja poika hiljainen

Nousee ikkunalta kuuhun siivillään

Isä lähtee äidin luota hiljaa hiipuen

Ne kai siedä oikein ei enää itseään

Joen varren katoksesta pyörä nostettiin

«Kato äiti ilman käsiä»

Isosisko kakskyt vee meni eilen naimisiin

Se sanoi «onni tää ei koskaan häviä»

Valo kulkee veden selkää pitkin aamuisin

Kuiskaa sadoin uuden alun lupauksin

Kyyneleinä, helminä

Virta tuima, viettävä

Ikkuna on auki, kevään tulla, kuolla pois

Surun kestäväksi kasvoin, onnen en

Polun varteen aurinko teki pesän latvoihin

Jonkun pihalla on juhlat, kuulen sen

Vanhapoika naapurin käy tietä mietteissään

Se tuntee peukaloissaan huomispäivän sään

Kyyneleinä, helminä

Virta tuima, viettävä

Өзен жағасындағы үй, ал бала тыныш

Терезеден айға қанатымен көтеріледі

Әкесі шешесін тыныштандырып, әлсіреп кетеді

Менің ойымша, олар енді шыдай алмайды

Велосипед өзен жағасындағы шатырдан көтерілді

«Қолсыз жоғалған ана»

Менің үлкен әпкем кеше тұрмысқа шықты

«Бақыт ешқашан жоғалмайды» деді.

Жарық таңертең судың артқы жағымен таралады

Жаңа бастама туралы жүздеген уәделермен сыбырлаңыз

Көз жасында, інжу

Ағымдағы түтіккен, жұмсалатын

Терезе ашық, көктем келеді, өледі

Қайғымен өстім, жол жоқ

Жол бойында күн төбелеріне ұя салды

Біреудің ауласында той болып жатыр, естимін

Көрші үйдегі кәрі бала өз ойымен жүреді

Ертеңгі күннің ауа-райын саусағымен сезеді

Көз жасында, інжу

Ағымдағы түтіккен, жұмсалатын