Song for Duke - Judy Collins

I didn’t even know the man

I didn’t know the man himself

Even though his music filled my life

As it has so many others

I knew that he had died that week

After fighting death a year or more

But I had had a rule before

That funerals were a waste of flowers

But something said I had to go

To be a witness to his gift of love

A man who never once gave up on life

Until death took him in his tracks

The people stood around the church

Ten thousand people there they say, or more

Black and white, rich and poor

Together they were there to say farewell

In New York City it had rained that day

The streets were silver and the sky was gray

But in the church the music soared and sang

And seemed to fill the air with shining sun

The man was a hero

He played the music of our souls

He knew that we all have in us

A place where beauty always grows

Outside in the streets again

The people wandered through the falling rain

They waved their hands and dried their tears

And turned to go about their lives again

But none of us will be the same

If we hear the things his music says

That loving is the gift of life

And making music was his way of love

The man was a hero

He played the music of our souls

He knew that we all have in us

A place where beauty always grows

Мен ол кісіні де танымадым

Мен адамның өзін танымадым

Оның музыкасы менің өмірімді  толтырғанымен

Өйткені оның                                          

Мен оның сол аптада қайтыс болғанын білдім

Бір жыл немесе одан да көп өліммен күрескеннен кейін

Бірақ бұрын менде   ереже                          ережем                                                                         

Бұл жерлеу гүлдерді ысырап еткен

Бірақ бірдеңе менің баруым керектігін айтты

Оның махаббат сыйының куәгері болу

Өмірден ешқашан бас тартпаған адам

Өлім оны өз жолына түсіргенше

Адамдар шіркеудің айналасында тұрды

Онда он мың адам немесе одан да көп дейді

Ақ пен қара, бай мен кедей

Бірге олар қоштасу керек еді

Нью-Йорк қаласында сол күні жаңбыр жауды

Көшелер күміс, аспан сұр түсті

Бірақ               музыка                                      у           у           у                                              музыка |

Ауаны нұрлы күнмен толтырғандай болды

Ол кісі батыр болды

Ол біздің жанымыздың әуенін қойды

Ол біздің барлығымыздың бізде болғанын білді

Сұлулық әрқашан өсетін жер

Тағы да көшеде

Адамдар жауған жаңбырды аралап жүрді

Олар қолдарын бұлғап, көз жасын құрғатты

Және олардың өмірлері туралы қайтадан бұрылды

Бірақ ешқайсымыз бірдей болмайды

Егер біз оның музыкасын естіген болса

Бұл сүю - өмірдің сыйы

Ал музыка жасау оның махаббат жолы болды

Ол кісі батыр болды

Ол біздің жанымыздың әуенін қойды

Ол біздің барлығымыздың бізде болғанын білді

Сұлулық әрқашан өсетін жер