Bread and Roses - Judy Collins

As we go marching, marching

In the beauty of the day

A million darkened kitchens

A thousand mill lofts grey

Are touched with all the radiance

That a sudden sun discloses

For the people hear us singing

Bread and roses, bread and roses

As we go marching, marching

We battle too for men

For they are women s children

And we mother them again

Our lives shall not be sweetened

From birth until life closes

Hearts starve as well as bodies

Give us bread, but give us roses

As we go marching, marching

We bring the greater days

For the rising of the women

Means the rising of the race

No more the drudge and idler

Ten that toil where one reposes

But the sharing of life s glories

Bread and roses, bread and roses

Words by James Oppenheim (1912), music by John Denver

Біз барып, маршинг

Күннің сұлулығында

Миллиондаған қараңғы ас үй

Мың диірмен сұр түсті

Барлық нұрға бөленеді

Бұл кенеттен күн ашады

Өйткені біздің ән айтқанымызды халық естиді

Нан мен раушан, нан мен раушан

Біз барып, маршинг

Біз ерлер үшін де күресеміз

Өйткені олар әйелдердің балалары

Біз оларға тағы да ана боламыз

Біздің өміріміз тәтті болмайды

Туғаннан бастап өмір біткенге дейін

Денелер сияқты жүректер де аш болады

Бізге нан бер, бірақ раушан   бер

Біз барып, маршинг

Біз үлкен күндерді әкелеміз

Әйелдердің көтерілуі үшін

Жарыстың көтерілуін білдіреді

Енді жеңіл және бос жүріс жоқ

Бір тыныққан жерде он еңбек

Бірақ өмірдің даңқын бөлісу

Нан мен раушан, нан мен раушан

Сөзі Джеймс Оппенхайм (1912), музыкасы Джон Денвер