La Colombe - Judy Collins

Why all these bugles crying for squads of young men drilled

To kill and to be killed and waiting by this train?

Why the orders loud and hoarse, why the engine’s groaning cough

As it strains to drag us off into the holocaust?

Why crowds who sing and cry, and shout and fling us flowers

And trade their right for ours to murder and to die?

The dove has torn her wings so no more songs of love

We are not here to sing, we’re here to kill the dove

Why has this moment come when childhood has to die

When hope shrinks to a sigh and speech into a drum?

Why are they pale and still, young boys trained overnight

Conscripts forced to fight and dressed in gray to kill?

These rain clouds massing tight, this train load battle bound

This moving burial ground sent thundering toward the night

Why statues towering brave above the last defeat

Old word and lies repeat across the new made grave?

Why the same still birth that victory always brought

These hoards of glory bought by men with mouths of earth?

Dead ash without a spark where cities glittered bright

For guns probe every light and crush it in the dark

And why your face undone with jagged lines of tears

That gave in those first years all peace I ever won?

Your body in the gloom, the platform fading back

Your shadow on the track, a flower on a tomb

And why these days ahead when I must let you cry

And live prepared to die as if our love were dead?

Неліктен бұл бұрғылардың бәрі бұрғыланған жас жігіттер үшін жылайды

Өлтіру      өл         осы поезд күту       

Неліктен бұйрықтар қатты және қарлығады, неге қозғалтқыштың ыңырсыған жөтелі

Ол бізді Холокостқа апаруға тырысқанда?

Неліктен ән айтып, жылап, айғайлап, бізге гүл шашатын тобыр

Ал олардың өлтіру және өлу құқығын біздікіне айырбастау керек пе?

Көгершін қанатын жыртып алды, сондықтан бұдан былай махаббат әндері қалмайды

Біз бұл жерде ән айтпаймыз, көгершінді өлтіру үшін келдік

Неліктен балалық шақ өлетін         бұл                                                                                                                                                                                                ...

Үміт күрсініп, сөз барабанға айналғанда?

Неліктен олар бозарған және тыныш, бір түнде дайындалған жас балалар

Әскери міндеттілер соғысуға  және өлтіру үшін сұр түсті киінуге  мәжбүр                                                   

Бұл жаңбыр бұлттары тығыз, бұл пойыз жүкті шайқаста

Бұл қозғалатын қорым түнге қарай күн күркіреп жіберді

Неліктен мүсіндер соңғы жеңіліске дейін батыл

Ескі сөз бен өтірік жаңадан жасалған молада қайталанады ма?

Неге сол жеңіс әрқашан әкелетін әлі де туды

Бұл даңқ қорын ауыздары бар адамдар сатып алды ма?

Қалалар жарқыраған ұшқынсыз өлі күл

Мылтық үшін әрбір жарықты зерттеп, оны қараңғыда жарып жіберіңіз

Неліктен сіздің бетіңіздің жас сызығымен  бозарған болды

Бұл алғашқы жылдары мен жеңіп алған тыныштықты берді ме?

Денеңіз күңгіртте, платформа әлсірейді

Көлеңкең жолдағы, гүлің бейітте

Неліктен осы күндер алда, мен сенің жылауға рұқсат беруім керек

Біздің махаббатымыз өлгендей өлуге дайын өмір сүресіз бе?