London Conversation - John Martyn

In a foreign city once again

You wave at weakly in the night

The early sun of London morning

Burned the darkness with unanswered light

But morning found you crying

Waiting for a woman

Where she left you in an empty state of mind

Waiting not for her but for relief from passing time

And a young friend talking softly

As the mist keep tumbling down

But the woman waiting for him near

Stayed and told you of the peace that could be found

And a fallen heart was woken

In your tired waiting time

And you thought you might begin again

From all the ashes of your mind

And though he used no poetry

His words are weaving songs

And the peace they were recalling

Were good roads that you might have walked along

And the skies you saw were all the same

Although his words were not your own

But the words and images you’ve spoken

Are the ashes from a peace you’d never known

Тағы   бөтен қалада 

Түнде әлсіреп бұлғаясыз

 Лондонның таңғы таңы

Қараңғылықты жауапсыз жарықпен өртеп жіберді

Бірақ таңертең жылап жатқаныңды таптым

Әйелді күту

Ол сізді бос күйде қалдырған жер

Оны емес, уақыттың өтуін күту

Ал жас дос ақырын сөйлеп тұр

Тұман түсіп бара жатқанда

Бірақ қасында оны күтіп тұрған әйел

Қалып, табуға болатын бейбітшілік туралы айтты

Ал құлаған жүрек оянды

Шаршаған күту уақытында

Сіз қайтадан бастай аласыз деп ойладыңыз

Ойыңыздың күлінен

Ол поэзияны қолданбаса да

Оның сөздері жыр өрген

Және олар еске алатын тыныштық

Сіз жүріп өткен жақсы жолдар болды

Ал сіз көрген аспанның бәрі бірдей болды

Оның сөзі сенікі болмаса да

Бірақ сіз айтқан сөздер мен бейнелер

Сіз ешқашан білмеген бейбітшіліктің күлі