Im Roten Feuer Der Sonne - JAW

Sie ward geboren in einem Tage des Herbst

Man könnte meinen, das Schicksal ahnte schon damals jene Jahre des Schmerzes

In der Jahreszeit des Falls, von Höh'n in die Tiefen

Von der Wärme zur Kälte, vom Leben zum Erliegen

Bescherte sie ihren Eltern das größte Glück und beide weinten

Vor lauter lauter Liebe als sie kam in jenen Zeiten

Welche heute nur noch wirken, wie ein verwelktes Blatt

Welches der Wind davon trug, in die Kälte der Nacht

Und wer weiß, vielleicht schmeckte man schon damals im Salz der Tränen

Das spätere Leid des ewigen Elends

Denn nicht jedes Leben, erfüllt sich irgendwann selbst

Nicht jeder erlebt, im Endeffekt das Glück dieser Welt

Man fand sie am Strand, erlöst von Schmerz, von Sorgen, von Pein

Der letzte Ausweg, um sich von diesem Ort zu befrein'

Der letzte Abend, mit Blick zum Horizont

Um sich ein letztes Mal zu verlier’n, im rotem Feuer der Sonne

Sie wurde älter, ging zur Schule, die Jahre verstrichen

Doch merkte sie bald, dass Antworten den Fragen glichen

Denn sie wollte wissen, warum sie nicht war wie die anderen

Warum sie, wenn jene spielten, nach draußen ging um zu wandern

Um über Felder zu ziehen, der Welt zu entfliehen

Und all die Schönheit zu sehen, die in dieser Welt liegt

Bis die Sonne hinter den Bergen verschwand, saß sie auf Felsen

Um Wärme zu tanken, bei diesem Brand der Welten

Um den Frost auf ihrem Herzen zu taun

Den die Kälte der Welt ihr gibt, sie hinderte der Erde zu traun

Denn wie einsam kann man sein, wenn dich keiner versteht

Keiner so denkt wie du, und keiner deine Träume erlebt

Der Schrei des Hasses ist am lautesten gegen Fremde

Und jene Einsamkeit am grausamsten im Haufen der Menschen

Zwei stolze Eltern, aufgrund des schulischen Glanzes

Gut auch in Mathe, doch auf der langen Suche nach anderm

Verlief sie sich, ohne jemals einen Pfad gefunden zu haben

Verirrt unter Leuten, für die sie anders war

Viele Stunden saß sie auf dem kleinen Hügel

Unternahm Flüge in den Gedanken durch Länder ihrer Gefühle

Doch niemand flog mit ihr, niemand zog mit ihr durch die Weiten

Weil die Menschen die Existenz von Flügeln bestreiten

Ihr Schrei nach Liebe gedämpft, durch lauernder Lust

Von Männern die sie benutzen

Wie kühl ist ein Fluss aus Tränen?

Und sie betete zu Gott, doch er sprach nicht

Und sie flehte zu ihm, doch er gab nichts

Es gibt Menschen, die leiden ein ganzes Leben lang

Ohne bei all den Schmerzen einmal Segen zu haben

Sie brach die Schule ab mit 18, die Noten im Keller

Keiner verstand es, am wenigsten die hoffenden Eltern

Die sich wünschten, dass sie mal was besonderes wird

Doch wie besonders sie wirklich war verstanden sie nicht

Ihr Anker des Ichs, zog sie immer weiter nach unten

Und wie im Wasser, ist es in der Tiefe zu dunkel

Als das nicht auch die bezaubernste Schönheit vergeht

Als das du nicht zu blind wirst, um noch eine Lösung zu sehn

Die dir den Schub gibt, die Kraft um aufzutauchen

Genügend Stärke und Halt gibt, um wieder zu glauben

Es kam wie es kam: An einem Tag voller Tränen

Verließ sie schweigend das Haus, ohne Abschied zu nehmen

Um ihren letzten Gang zu gehen, fasste sie sich ein Herz

Und verbrachte ihren letzten Abend am Meer

Ол күздің күнінде дүниеге келген

Сол азапты жылдарды тағдыр сол кезде де болжаған деп ойлауы мүмкін

Күз мезгілінде биіктен тереңдікке дейін

Жылудан суыққа, өмірден жеңілуге

Ол ата-анасына ең үлкен бақыт әкелді, екеуі де жылады

Ол сол уақытта келген кездегі мөлдір махаббат үшін

Бұл бүгін тек қурап қалған жапырақ сияқты көрінеді

Жел оны түннің суығына апарды

Кім біледі, мүмкін сонда да көз жасының тұзын татқан боларсың

Мәңгілік қасіреттің кейінгі азабы

Өйткені әрбір өмір бір сәтте өзін-өзі қамтамасыз ете бермейді

Сайып келгенде, бұл дүниеде бақытты кез келген адам сезіне бермейді

Олар оны жағадан тапты, аурудан, қайғыдан, азаптан құтылды

Бұл жерден құтылудың соңғы жолы»

Соңғы кеш көкжиекке қарап

Күннің қызыл отында соңғы рет өзіңді жоғалту

Ол қартайды, мектепке барды, жылдар өтті

Бірақ көп ұзамай ол жауаптардың сұрақтармен бірдей екенін түсінді

Өйткені ол неге басқаларға ұқсамайтынын білгісі келді

Неге, олар ойнап жатқанда, ол серуендеуге шықты

Егістерді аралау, дүниеден қашу

Және осы дүниедегі барлық сұлулықты көру

Ол таулардың артында күн сөнгенше тастардың үстінде отырды

Дүниелердің осы алауында жылу алу үшін

Оның жүрегіндегі аязды жібіту үшін

Әлемнің суығы оған жердің сенуіне жол бермеді

Өйткені сені ешкім түсінбесе, сен қаншалықты жалғыз бола аласың

Ешкім сен сияқты ойламайды және ешкім сіздің армандарыңызды бастан кешірмейді

Бейтаныс адамдарға қарсы өшпенділік айқайы ең күшті

Ал сол жалғыздық көпшіліктің ең қатыгезі

Академиялық даңқы үшін мақтан тұтатын екі ата-ана

Сондай-ақ математикада жақсы, бірақ басқа нәрсені ұзақ іздеуде

Ол ешқашан жол таппай адасып кетті

Ол басқа адамдар арасында жоғалды

Ол көп сағат бойы шағын төбеде отырды

Сезімдерінің еліне ойланып ұшып кетті

Бірақ онымен бірге ешкім ұшпады, ешкім онымен бірге кең далада саяхаттаған жоқ

Өйткені адамдар қанаттардың бар екенін жоққа шығарады

Оның сүйіспеншілікке деген зары жасырынған құмарлыққа толы болды

Оларды пайдаланатын ер адамдар

Көз жасы өзені қандай салқын?

Ол Құдайға дұға етті, бірақ ол сөйлеген жоқ

Ол одан жалынып сұрады, бірақ ол ештеңе бермеді

Өмір бойы қиналған адамдар бар

Тіпті барлық азапта бата алмай

Ол 18 жасында мектепті тастап кетті, оның бағалары жертөледе болды

Ешкім түсінбеді, ең алдымен үміт артқан ата-ана

Оның ерекше болуын кім қалайды

Бірақ олар оның қаншалықты ерекше екенін түсінбеді

Оның эго зәкірі оны одан әрі төмен түсірді

Ал судағыдай тереңдікте тым қараңғы

Тіпті ең сиқырлы сұлулық жойылмаған кезде

Басқа шешімді көру үшін тым соқыр болып қалмау үшін

Сізге серпін, пайда болу үшін күш береді

Қайта сену үшін күш пен қолдау жеткілікті

Келгендей келді: Көз жасы толған күнде

Ол қоштаспастан үндемей үйден шығып кетті

Соңғы рет жүру үшін ол батылдық жинады

Және оны соңғы кешті теңіз жағасында өткізді